Eska Rock pyta o tego Scorsese, który w ramach objazdowej tury lansuje stare polskie kino i co ja na to?  A ja na to, że cudownie, tylko do tego trzeba mieć czas, wyczucie i cierpliwość. Oraz smak. Niech się paru takich za oceanem znajdzie. Ależ też – żadnych złudzeń!  Paru. Bo ile osób jest w stanie docenić szkatułkową narrację „Rękopisu znalezionego w Saragossie”? Ilu patrzących doceni, że „Faraon” sfilmowany został w trzech cudownych kolorach: błękit nieba, złoto piasków i spalony brąz skóry egipskich żołnierzy? Ilu wczuje się w ponury determinizm „Bazy ludzi umarłych”? I rolę femme fatale w baraku dla kierowców drzewnych? To są niuanse dla tych, którzy mają czas, wyczucie, wiedzę i parę innych przymiotów. A formułka „For the happy few”,  oczywiście, ze Stedhala.

A propos Saragossy – wspomnienie sprzed lat. Jeździliśmy samochodem po Europie. Tu i tam. Wypadło na Barcelonę. Więc zobaczyliśmy „tańczące domki” , zrobiliśmy sobie zdjęcie na tle La Sagrada Familia (ciągle w remoncie),  a poza tym pizza i basen. Ciut mnie to znużyło. Mówię: „- Skoczmy do Saragossy. To ledwie 200 kilometrów… A wiecie, Saragossa, to >>Pamiętnik…<<,  pomniki Goyi i różne atrakcje….”  Na co usłyszałem lodowaty głos kobiety, który wówczas była moją żoną: „ – Saragossę masz w domu! Idziemy na basen!”.

Z frontu gender. Tu zaznaczam – jestem jak pani poseł Beata Kempa. Gdyby nie gender, nie miałbym nic do powiedzenia.
Ksiądz Tadeusz i liczni propagatorzy przypominają słowa światłego papieża Benedykta, że gender jest bardziej szkodliwa niż ideologia komunizmu i faszyzmu. Razem wzięta. Pełna zgoda. Tylko problem – ta ideologia zagnieździła na zachodnich uniwersytetach w latach 60-tych minionego wieku. U nas – dekadę później. I jak w tej sytuacji – sytuacji zagrożenia większego niż komunizm i faszyzm razem wziętych – nasz umiłowany Ojciec Święty mógł zapowiadać, że >>Duch Twój odmieni oblicze ziemi. Tej ziemi<<!? I nie wyjaśnił, że komuna to małe mikki, że prawdziwym niebezpieczeństwem jest pełzający – gender. A powinien był wówczas grzmieć śmiało i po nazwiskach: „Gender!!!, Wymiećcie gender!!!” Tłumy by klaskały jednakowo.

„Szkodliwa, niebezpieczna i niepożądana” – tak radni z miejscowości Łapy w Białostockiem  wypowiedzieli się o gender. Przyjęli stanowisko w sprawie obrony dzieci przed tą „ideologią”. One Łapy zainteresowały mnie z dwóch powodów. Po pierwsze odpór ideologii gender należy dawać w każdej, nawet drobnej i oddalonej miejscowości. Więc jak zaistnieje opór radnych w Jaworze koło Kłodzka, a potem w Łapach na Białostocczyźnie, to tak, jak by „echo grało”. Że oto w najdalszych zakątkach naszej ojczyny brzmi wspólny chór wymierzony w gender.
Ale ja też pamiętam Łapy z zupełnego kontekstu. Że za Gierka był tu kombinat cukrowniczy. Chwalebny – telewizja się tym nasładzała. A jak tam teraz z przetwórstwem cukru w Łapach? Prosperuje? Jak jeździłem po Polsce to raz po raz natykałem się na kilometry furmanek, które,  dniem i nocą, czekały na przyjęcie buraków w skupie. Te rzędy furmanek, przemarznięte konie, przestępujące z kopyta na kopyto, ci woźnice, okutani w byle jakie szmaty i ta para, która unosiła się z ich oddechów. Całymi kilometrami. Byłem tam. Widziałem to.
No, ale chłopstwo się prześpi na koźle, pies z nim. Nie wniosą niczego poza toną buraków. A gender? Gender jest przyszłościowe!

Czytam, że na skrzyżowaniu Marszałkowskiej i Świętokrzyskiej nastąpił groźny wyciek gazu. Przy tym skrzyżowaniu przemieszkałem ze dwa lata, jak obszył. Zawsze coś się tam działo. Mawiałem wówczas: wolę być słupem ogłoszeniowym na skrzyżowaniu Marszałkowskiej i Świętokrzyskiej niż wojewodą mazowieckim.

Z frontu gender. Ksiądz prof. Dariusz Oko jest słuchany – ostatnio w sejmie – ale słuchany zbyt mało. Tym razem pragnę przypomnieć jego jakże ważkie słowa o politykach i pisarzynach, którzy stają w opozycji wobec gender. Od razu zaznaczam – nie dotyczy to mnie. Ja jestem za tym, by o o gender mówić nieustannie. Wciąż i wciąż. Rano gender, wieczorem gender, na dobranoc gender. W Warszawie i w Pcimiu. I nieraz rzeczywistość jest już bliska temu ideałowi. Ale są tacy publicyści którzy nie rozumieją wagi zagadnienia albo celowo ją pomniejszają. I piszą teksty pod hasłem: „Ach, dajcie już spokój z tym gender. Jest tyle innych ważniejszych spraw.” Źle czynią, albo są zbałamuceni. Ale ksiądz Oko ich zdemaskował. To „urodzeni mordercy” – tylko boją się kary. Inaczej mordowaliby na prawo i lewo. Posłuchajmy: „Proszę zauważyć, że przecież w Polsce, pośród polityków i dziennikarzy, największymi propagatorami genderyzmu są ci, którzy słyną też z największej nienawiści do Kościoła. O duchownych mówią z podobną pogardą i nienawiścią, jak naziści o Izraelitach. Właściwie w ich wypowiedziach brakuje tylko wezwania do mordowania księży jak Żydów, to byłaby logiczna konsekwencja ich słów, skoro jesteśmy tak parszywi, jak mówią. Gdyby w ich wypowiedziach słowo „księża” zmienić na „Żydzi” to mielibyśmy do czynienia z oczywistymi wypowiedziami antysemickimi. W normalnym państwie tacy ludzie już dawno siedzieliby w więzieniach za sianie nienawiści do mniejszości religijnej, a u nas są protagonistami genderyzmu”.

I jeszcze gender (nigdy dość!). Filmik ze studniówki budowlanki w Ostrzeszowie. Spojrzałem, pomyślałem, że to taniocha. Ale z perwersyjną przyjemnością obejrzałem całość. Chłopcy przygotowali układy. Każdy wyszedł gruboskórnie, ale zawsze tak bywa, jak się chłopy przebierają za baby. Ale oni tańczyli, miało to jakiś progres, jakąś kulminację. No i musieli poćwiczyć. Kobiety piszczały, klaskały. Nie było żadnej oślizłości, jak wówczas, gdy pewien kapłan kazał sobie zlizywać umowny sos z kolan.
Ale niezależnie od tych podejrzanych parodii ja będę obstawał, aby odpowiedzialne czynniki mówiły jak najwięcej o gender. I tylko o gender.

Duch Józefa K. z powieści Franza Kafki „Proces” raz po raz daje znać o sobie i właśnie objawił się w Poznaniu. Jak wiadomo – od niedawna pisma sądowe odbieramy nie na poczcie, lecz w innej sieci, która do tego celu wykorzystuje rozmaite instytucje jako to: kioski czy kwiaciarnie. W grodzie Przemysława taką podajnią dokumentów został m.in. sklep o wysoce znaczącej nazwie „Małpka Express”. Pewien obywatel dostał awizo i udał się do „Małpki”. Grzecznie okazał dowód i odebrał pismo stwierdzające, że jest oskarżony i ma się stawić. Co pokornie przyjął do wiadomości, a samo pismo przekazał adwokatowi. A ten do niego, że przecież on się nie tak nazywa jak stoi w wezwaniu. A w ogóle to owszem, jest oskarżony, ale o coś zupełnie innego. Po prostu „Małpka Express” pomyliła pozwy. A klient sądowy nie dbał o detale. Jak Józef K. przyjął do wiadomości, że jest oskarżony i już. Już sąd lepiej wie, co on takiego zmalował. Nad każdym z nas wisi takie brzemię niejasnej winy. Cechą naszych czasów jest to, że o kwalifikacjach i rozmiarach winy dowiadujemy się nie w sądzie czy w kościele, ale w sklepie „Małpka Express”.

Żałuję, ale obowiązki nie pozwolą wyjechać do Lichenia, gdzie odbywać się będzie Wielka Litania. Tam Solidarni 2010 będą „modlić się o wolną Polskę”. Bo u nas w Poznaniu po staremu. Okupacja.

Z frontu gender. Wczoraj ks. Rydzyk apelował na antenie, by pogadanki, wykłady i debaty na temat gender odbywały się „w każdym mieście, miasteczku, w każdej wsi”. A dzisiaj pani poseł  Beata Kempa, założycielka zespołu parlamentarnego „Stop ideologii gender”, wyruszyła w Polskę z cyklem prelekcji ostrzegających przed tą zarazą. Na inaugurację krucjaty wybrała – zapewne nieprzypadkiem – miasteczko Przeworsk w Podkarpackiem. To 14 kilometrów od mego macierzystego Jarosławia. Z wioseczki pod Przeworskiem pochodził mój tato. Bywałem tam setki razy, ostatni raz latem zeszłego roku. Z grubsza wiem, czym tam ludzie żyją. Gdybym miał spisać listę spraw, które trapią mieszkańców Przeworska, to kwestii gender raczej nie umieściłbym w dziesiątce spraw najważniejszych. Prawdę mówiąc gender w ogóle by się nie załapał na taka listę. Jedyny przejaw gender, jaki tam spotkałem to fakt, że Dorota wysiadła z samochodu, by zwiedzić kościół O.O. Bernardynów  i nie mogła trafić z powrotem. Jeżeli to nie jest przejaw gender, to ja już nie wiem…