Marcel Caram, A bailarina, 2018

Ten wieśniak w prawym dolnym rogu to ja.

Net: „Marcel Caram, pochodzący z Belo Horizonte w stanie Minas Gerais w południowo-wschodniej Brazylii, tworzy cyfrowe obrazy surrealistyczne w programie Photoshop, wykorzystując swoje znaczne umiejętności rysunkowe.Odkrył surrealizm, gdy był jeszcze młody i szczególnie pociągały go obrazy Salvadora Dalí, Rença Magritte’a i De Chirico.
W wielu swoich obrazach wykorzystuje pustą pustynię lub plażę z odległym pasmem wzgórz, często wykorzystywanym przez Dalí’ ego. Następnie Caram zaludnia ten krajobraz zagadkowymi obrazami, często przedstawianymi przy użyciu nasyconych kolorów i płynnych, stopniowanych tonów. Często używał typowych dla Dalíego środków, takich jak kula podtrzymująca formy, nawet płonącą żyrafę. Wykazuje mistrzostwo w posługiwaniu się perspektywą”.

Michael Cheval (Mikhail Khokhlachev), Bez tytułu,:

Miło zauważyć w tle: „Help! I need somebody’s help”.

Net: „Urodził się w Kotelnikowie, małym miasteczku w południowej Rosji. Wychowywał się w artystycznej rodzinie, a jego miłość do rysowania była od wczesnego dzieciństwa wspierana przez jego ojca.
Kiedy rodzina Chevala przeprowadziła się do Niemiec w 1980 roku, nowe otoczenie wywarło wielkie i niezatarte wrażenie na młodym artyście. W 1986 roku przeprowadził się do Bałkanabatu w Turkmenistanie i ukończył szkołę sztuk pięknych w Aszchabadzie w 1992 roku. W 1997 roku wyemigrował do USA i mieszkał w Nowym Jorku.
Największy wpływ, który pomógł mu zdefiniować swój styl, pochodził od dwóch głównych surrealistów, Dalego i Magritte’a, chociaż postrzega swój styl jako odrębny od surrealizmu, opisując go jako absurd. Zgodnie z jego definicją absurd jest odwróconą stroną rzeczywistości, odwrotną stroną logiki, która nie wyłania się ze snów surrealistów ani ze sfery podświadomości. Raczej jest to gra wyobraźni, w której elementy obrazowe są starannie dobierane w celu skonstruowania narracji wizualnej”.

Lisa Ray, Szkarłatne żagle, 2021:

W związku z podróżami…

Net: „Lisa Ray urodziła się w Ałma-Acie w Kazachstanie. Po ukończeniu studiów w szkole artystycznej Ałma-Ata Art School, w latach 1994-97 pracowała jako nauczycielka malarstwa w Domu Prac i Pracowni przy Związku Architektów. W tym czasie aktywnie wystawiała w tej galerii i uczestniczyła w wystawach Związku Artystów Kazachstanu, którego później miała zostać członkinią. Uczestniczyła w wielu wystawach sztuki, a jej obrazy znajdują się w prywatnych kolekcjach w Stanach Zjednoczonych i Niemczech. Od 2016 roku mieszka i pracuje w dwóch miastach: Ałmacie i Petersburgu”.

Vincent van Gogh, Still Life with Bible, 1885:

Są księgi, które mają zupełnie inny ciężar.

Conroy Maddox, Poltergeist:

„Come on baby, light my fire…”

Net: „Bez wątpienia główną postacią brytyjskiego surrealizmu był Conroy Maddox. Na początku lat 30. Maddox odkrył surrealizm i w 1935 r. wraz z Johnem Melville’em założył grupę surrealistów z Birmingham. Nie byli zadowoleni z londyńskiej Międzynarodowej Wystawy Surrealistów w 1936 r. i nie wzięli w niej udziału. Grupa ta kontynuowała pracę niezależnie od londyńskich surrealistów do połowy lat 50”.

Angelo Dall’Oca Bianca, Miłość dusz, 1898:

Na granicy przesady, ale przejmujące.

Net: „Udział w paryskiej Wystawie Powszechnej w 1900 roku zbiegł się z odnową słownictwa artystycznego poprzez przyjęcie elementów zaczerpniętych z dywizjonizmu i symbolizmu oraz szeroką świadomość wydarzeń na europejskich scenach. Jego kariera osiągnęła szczyt w roku 1912, kiedy w ramach Biennale w Wenecji zorganizował wystawę indywidualną, na którą złożyło się około 80 jego dzieł”.