Piotr Stankiewicz „21 polskich grzechów głównych”:

Jedna z ważniejszych książek, jakie mi się trafiły na przestrzeni paru ostatnich lat.
Cytaty:

Niedasizm to postawa, z którą spotykamy się na co dzień: że nie da się. To pogląd, że lepiej jest czegoś nie zrobić niż zrobić. To skłonność do tego, by skupiać się nie na rozwiązaniu problemu, ale na dowodzeniu, że nie da się go rozwiązać. Niedasizm to zarówno przekonanie, że brak działania jest lepszy niż działanie…

Niedasizm nam nie służy, ale święcie go bronimy.

Czytaj dalej… →

Pierre Lemaitre „Ślubna suknia”:

Nareszcie kryminał, ktory czyta się bez zażenowania. Jako bonus opowieść, jak łatwo ktoś cierpliwy, przebiegły i kompetentny może podporządkować sobie nasze życie i zniszczyć je krok po kroku.
Wiki: „Pierre Lemaitre (ur. 19 kwietnia 1951) – francuski pisarz, autor powieści kryminalnych. Z wykształcenia jest psychologiem, przez wiele lat pracował jako nauczyciel w kształceniu zawodowym dorosłych. Od 2006 utrzymuje się z pisania powieści i scenariuszy.”

Tomasz Mazur „O stawaniu sie stoikiem”:

Dojechaliśmy do końca. I teraz – albo od początku, albo następna książka na ten elementarny temat.
Cytaty:

Stoicy nauczają, że wszystkie rzeczy dzielą się na zależne i niezależne od nas. Recepta na szczęśliwe życie zasadza się ich zdaniem na umiejętności koncentracji na tym, co od nas zależne, i obojętnym traktowaniu rzeczy niezależnych.

… na każdą sytuację, która nam się przydarza, patrzeć z dwóch różnych stron jednocześnie. Często coś nas przygnębia lub przerasta. Jednak pomocne może się okazać spojrzenie na to z zupełnie innej strony, jakby wzięcie danej sytuacji za drugi uchwyt, taki, za który da się ją unieść.

Czytaj dalej… →

Tomasz Mazur „O stawaniu się stoikiem”:

Czytane niespiesznie, w trybie rozważania.
Cytaty:

Zrób listę swoich najważniejszych życiowych celów. • Ułóż je w porządku hierarchicznym. • Trzy najważniejsze cele określ mianem treści swojego życia i koncentruj się przede wszystkim na nich − resztę traktuj jako dodatek (realizuj je w wolnych chwilach). • Jeśli zachodzi konflikt między dwoma celami z listy, zawsze wybieraj ten, który jest wyżej w hierarchii − rób to spokojnie i bez narzekania; wiedz, że konflikty są nieuchronne.

Realizacji pasji zawsze muszą więc towarzyszyć różne silne emocje, zarówno te, które uznajemy za pozytywne, jak i negatywne. Tymczasem stoicy uważają, że jedynym autentycznym źródłem radości jest samo życie i bycie sobą. Nie potrzebujemy żadnych pasji. Wszelkie pasje, wynikające z nich zadania i cele, są rodzajem zarazy, która trwale zaburza nasze wewnętrzne funkcjonowanie, uniemożliwiając nam osiągnięcie wewnętrznej harmonii i spokoju.

Czytaj dalej… →

Tomasz Mazur „O stawaniu się stoikiem”:

Kurs stoicyzmu dla klasy średniej. Przykłady żałosno-zabawne, za to wnioski bardzo cenne. Oczywiście rzecz czytana po kawałku.
Cytaty:

Czy stoicyzm jest dziś wciąż aktualny? Czy współczesny człowiek mógłby na praktykowaniu stoicyzmu jakoś skorzystać? A jeśli tak, na czym miałoby to polegać? Niniejsza książka stanowi próbę odpowiedzi na te pytania. Jej główny bohater Eryk, biznesmen w średnim wieku, niejedno już przeżył i z różnych powodów czuje się nieszczęśliwy. Oprócz niego pojawiają się też inne postaci: jego żona, dwóch synów, córka, dalsza rodzina, przyjaciele i znajomi. Każda z tych osób doświadcza bolączek współczesnego świata, lepiej lub gorzej sobie z nimi radząc. Szukając wcześniej, bez wyraźnego skutku, wielu innych rozwiązań, Eryk postanawia spróbować stoicyzmu.

Czytaj dalej… →

Piotr Stankiewicz „Sztuka życia według stoików”:

Końcówka. Autor przypomina, że Marek Aureliusz spisywał swe stoickie poglądy, by zawsze mieć je na wyciągnięcie ręki i móc do nich wracać. Więc książkę należałoby zacząć czytać od początku albo co dnia sięgać po któryć z fragmentów. Co – mam nadzieję – się stanie.
Cytaty:

Potrzeba wielkiej wytrwałości i zachodu, żeby się regularnie i systematycznie unieszczęśliwiać, a przede wszystkim, by w tym nieszczęściu trwać. Jakże męczące jest to wynajdowanie ciągle nowych powodów do smutku! Jakże męczące jest ciągłe wyszukiwanie potencjalnych nieszczęść! Naprawdę, trzeba się niemało natrudzić, żeby wszystko, co się dzieje w świecie, postrzegać wyłącznie przez pryzmat nieszczęścia, żeby nie dać sobie ściągnąć czarnych okularów. Wiele, wiele wysiłku i inwencji trzeba utopić w tym, by konsekwentnie i systematycznie odpierać przychodzące stąd i owąd sygnały, że świat nie jest wcale taki zły, jak to się wydaje. Bycie nieszczęśliwym jest w gruncie rzeczy trudne i bardzo męczące.

Czytaj dalej… →

Siergiej Łukjanienko „Brudnopis”

Rosyjska wspólczesna fantasy. Światy alternatywne. Ale to mało interesujące. Najciekawszy jest przypadek faceta, którego wszyscy zapominają w absurdalnie przyspieszonym tempie.
Cytaty:

Jeśli nie jesteś w czepku urodzony, jeśli nie idziesz przez życie lekkim krokiem próżniaka, strzeż się szczęśliwych dni! Życie przypomina pasiasty strój więźnia – jeśli dzisiaj miałeś pecha, jutro nadejdzie sukces.

W naszym kraju rację ma nie ten, kto ma rację, lecz ten, kto ma więcej przyjaciół.

Czytaj dalej… →

Piotr Stankiewicz „Sztuka życia według stoików”:

Po kawałku, do nieustającego rozważenia.
Cytaty:

Dlaczego nie moglibyśmy do krzywdy wyrządzonej przez drugiego człowieka ustosunkować się tak samo, jak do skutków burzy gradowej albo powodzi? Spróbujmy: gdy tylko spotka nas jakiś cios ze strony drugiego człowieka, potraktujmy go jako przejaw działania sił przyrody – jak zimny deszcz, który nas zalewa, albo jak wiatr, który powiał nam w oczy.

… mamy wrażenie, że nie jesteśmy w stanie uciec przed otaczającymi nas zewsząd komputerami, które pompują w nas różne bezużyteczne informacje. Co począć? Wyobraźmy sobie, że to wszystko to jest tylko wiatr. Tych wszystkich wykrzykiwanych słów, tego szumu rozmów i informacji nie traktujmy inaczej niż szumu wodospadu.

Czytaj dalej… →

Piotr Stankiewicz „Sztuka życia według stoików”:

Po kawałku. Ale za to koniecznie.
Cytaty:

Mówiąc krótko: musimy sobie jasno określić, co nam choroba uniemożliwia, a czego nie. I z pierwszego musimy bez żalu zrezygnować, w drugim jednak – możemy przebierać do woli. Trzeba po prostu pamiętać, by nie zafiksować się na jednej konkretnej rzeczy i nie płakać nad tym, że właśnie ona została nam odebrana.

Nigdy nie możemy pozwolić, by lista naszych celów, wartości i zadań do wykonania stała się zbyt krótka. Zawsze należy mieć cele rezerwowe, zawsze musimy mieć pewien ich nadmiar. Jest to nasza polisa ubezpieczeniowa: jeśli realizujemy różnorodne wartości i stawiamy sobie wiele niezależnych celów, wówczas żadna pojedyncza okoliczność – nawet choroba – nie odbierze nam ich wszystkich naraz i nie sprawi, że zostaniemy na lodzie.

Czytaj dalej… →

Tomas Zmeskal „List miłosny pismem klinowym”:

Powieściowy kolaż zwe współczesnych Czech. Najciekawszy wątek – represje stalinowskie i ich następstwa. No i atmosfera typu „nikt nic nie wie”.
Cytaty:

Cukiernik skłonił się i stanął bokiem do swego dzieła. – Jak z pewnością państwo zauważyli, ten pałac składa się z trzech pięter. Najwyższe z nich symbolizuje niebo. Umieściłem w nim wszystkich świętych, Pana Boga, anioły i inne istoty nadprzyrodzone, i jak widzicie, dominuje tu biel, a konkretnie marcepan i ozdoby z bitej śmietany. Jest to, można rzec, królestwo niebieskie, które nas przerasta i rozpościera się w górze. Być może wszyscy kiedyś tam się znajdziemy. Proszę zauważyć, że każdą z warstw można otworzyć i przez otwór zajrzeć do środka. Mówca przeniósł wzrok na zebranych i uniósł sklepienie zamku. Ukazały się figurki, które wyglądały tak, jakby o czymś rozprawiały. – Kolejny poziom to nasz ziemski padół. Znajduje się tu panna młoda, pan młody i weselnicy, i jak widzicie, wszystko utrzymane jest w szarościach. Taki efekt został osiągnięty dzięki domieszce mielonej kawy. Jest to sfera naszego ziemskiego bytowania, jak wspomniałem. No i na koniec mamy ostatnie piętro, sam dół, czyli piekło, całe w brązach.

Czytaj dalej… →