Ewa Przydryga „Bliżej, niż myślisz”:

Wschodząca pisarka thrillerów psychologicznych z Poznania. Sięgnąłem z ciekawości. Akcja powieści jednak w Gdyni, częściowo tam, gdzie niedawno spacerowaliśmy, w okolicy Teatru Muzycznego. Tyle, że samej Gdyni poza kilkoma nazwami ulic tu nie ma. Bohaterka – młoda kobieta po bardzo traumatycznych przejściach – zachowuje się idiotycznie: impuls, wrażenie, intuicja, żadnych wniosków, zero przewidywania. Nawet wiem dlaczego. Jak się pani tak ustawia, zawsze dobrze wypadnie w oczach czytelniczek… I nie zgadza się mnóstwo spraw – od finansowych poczynając (np. cena starej modernistycznej willi – nie stać na nią nawet kogoś, kto przepracował kilka lat w korporacji, bo sam miałbym już z pięć takich). I taki detal. Forsiasta wizażystka wsiada do (zapewne) nowego merca: „…uruchamia teraz silnik i odjeżdża, pozostawiając mnie na chodniku w szarej chmurze spalin”. Co by złego nie powiedziec o mercu, to nie zostawia on za sobą przy ruszaniu smugi spalin…
Cytaty:

Funkcjonariusz kręci sceptycznie głową. – Widząc sarnę na leśnej drodze, powiedziałaby pani, że to sarna przechodzi przez drogę, czy że jest odwrotnie, to droga przechodzi przez las sarny? Nie wiem, o co mu chodzi, ale podejmuję tę jego grę. – To

Bunkry wokół jeziora Rusałka, rozsypujący się stadion lekkoatletyczny. Ostre światło jupiterów, wdzierające się pod plandekę okrywającą materac do skoku wzwyż, które często zastawało tam nasze skulone ciała. Takich miejsc naszych schadzek było dużo więcej.

Czytaj dalej… →

John Dickson Carr (Carter Dickson) „Ostrzegam czytelnika”:

Kryminał autora amerykańskiego, który wiele lat żył w Angli i opierał się na tutejszych realiach. Mistrz zagadni zamknietego pokoju. Rzecz z roku 1939, dość zwietrzała, przegadana. Choć klasyczna.
Cytaty:

W okresie, kiedy dom ten budowano, modne było powiedzenie, które dokładnie określało Chase’a: „wygląda tak, jakby dopiero co wyjęto go z pudełeczka”.

Twarz bez śladu intelektu, raczej pospolita i z gruba ciosana. Ale osobliwość Pennika polegała między innymi na tym, że wydawał się on bardziej niepozorny, niż był w rzeczywistości.

Mimo wewnętrznego sprzeciwu, reputacja, jaką zdobył sobie Pennik, sprawiła, że Sanders poczuł się nieswojo. Otaczała ona Pennika jak aura; trzeba się było szybko z niej otrząsnąć; zakłócała równowagę i spokój. Budziła podstępną myśl: a jeżeli naprawdę ten facet może odczytać moje myśli?

Czytaj dalej… →

Joanna Podgórska „Spróchniały krzyż”:

Niby autorka zbiera wszystko, co i tak wiadomo, ale to, o czym pisze, tak niewielu przyjmuje do wiadomości…
Cytaty:

Słuchając polskiego kleru, można czasem odnieść wrażenie, że Jezus nie przyszedł na ziemię, by głosić Dobrą Nowinę, ale po to, by szczegółowo uregulować życie intymne swoich wyznawców, a na pustyni nie walczył z szatanem, ale z potworem genderem. To stara prawda – kto kontroluje sferę seksualności i reprodukcji, ten kontroluje życie człowieka. Kościół wie o tym od wieków.

Krzyże wiszą w instytucjach państwowych. Uroczystości państwowe mają religijną oprawę. Państwowe firmy i urzędy organizują branżowe pielgrzymki. Ksiądz z kropidłem jest postacią niezbędną przy otwarciu jakiegokolwiek nowego obiektu. Państwo opłaca etaty kapelanów w szpitalach, w skarbówce, we wszystkich służbach mundurowych: wojsku, policji, straży granicznej i więziennej.

Czytaj dalej… →

Ross Macdonald „Sprawa Galtona”:

Kolejny Macdonald w tym sezonie. Jeszcze raz ta dekadencka Kalifornia sprzed 70. lat. Jak się raz weszło w ten klimat, trudno się wypisać…
Cytaty:

Muszę cię przeprosić za jego maniery, a raczej ich brak. Trudno dziś o dobrą służbę. – Ja mam ten sam kłopot; Ci ze starej szkoły chcą ubezpieczenia, a ci nowocześni okazji do pomiatania innymi za 50 dolarów dziennie.

Trawnik miał barwę farby, jakiej używa się do drukowania numerów serii na banknotach,

W niektórych szczepach południowoamerykańskich raz w miesiącu odseparowuje się na cały tydzień kobiety od mężczyzn. Zamyka się je same w chatach i nie troszczy o nie. Wiele za tym systemem przemawia. – To zrozumiałe. – Jesteś żonaty, Archer?

Czytaj dalej… →

Dashiell Hammett „Dwie martwe Chinki”:

Historia z Chinatown w San Francisco z czasów prohibicji. Prywatny detektyw i zamorska egzotyka.
Cytaty:

Kiedyś, półżartem, obiecałem, że jeśli trafi się sposobność, to dam mu zakosztować pracy detektywa. Pomyślałem, że teraz mogę się nim po­służyć. — Proszę, proszę do środka! — Wyciągnął z kąta krzesło dla mnie kłaniając się i uśmiechając. Bez względu na to, co robią Hiszpanie z narodami, którymi rządzą, na pewno uczą ich grzeczności.

Nie zrobię tego — zapewnił mnie wpychając broń do kieszeni na biodrach. — Noszę to na wszelki wypadek… Może się- przydać. Dałem mu spokój. Jeśli chciał się dorobić krzywych nóg dźwigając tonę żelastwa, to Bóg z nim.

Czytaj dalej… →

Johannes Mario Simmel „Odpowie ci wiatr”:

Kryminał z pretensjami. Cannes 1972, światowa finansjera. W tle problemy kapitalizmu, sprawy sercowe i upadek pracownika wielkiej firmy ubezpieczeniowej. Sensacją jeszcze za PRL-u było polskie wydanie „Nie zawsze musi być kawior” Simmela. Piosenka Dylana jako refren w fabule. Zresztą strasznie długiej.
Cytaty:

Jedno udało mi się wyniuchać: Hellmann od jakiegoś czasu był czymś kompletnie zdruzgotany. Człowiek-widmo, jak się ktoś wyraził. I zeszłego tygodnia w środę nagle poleciał do Cannes. Wyglądał podobno jak własna śmierć. Musiało się coś zdarzyć, że go tak wzięło. – Tylko co?

Może nawet nie będę mógł dalej wykonywać swojego zawodu albo będę musiał zrobić przerwę na rok czy dwa. Co potem? Jakkolwiek wszystko było mi obojętne i godziłem się na życie bez radości – to do życia potrzebowałem pieniędzy. Skąd je brać, jeśli przestanę pracować? Skąd? Jeśli nawet zrezygnuje się ze wszystkiego, z życia na dotychczasowym poziomie.

Czytaj dalej… →

Małgorzata Czyńska „Berezowska. Nagość dla wszystkich”

Cała epoka, a nawet kilka.
Cytaty:

Być może rysunki golasów zaczyna tworzyć pod wpływem spowiednika, dopytującego, czy aby „nieprzystojnych obrazeczków” nie było. Kto wie? Taka to epoka, kiedy niejedno dziecko, klęcząc przy konfesjonale, zostaje naprowadzone na uciechy życiowe przez dociekliwego duchownego.

Młode uczennice ze Szkoły Sztuk Pięknych dla Kobiet Marii Niedzielskiej stoją jak zaczarowane przed wielkim płótnem Szał uniesień Władysława Podkowińskiego. Każdy chyba słyszał o skandalu, jaki swego czasu wywołał ten obraz. W marcu 1894 roku ludzie ustawiali się w długiej kolejce do warszawskiej Zachęty, żeby zobaczyć dzieło. Krążyły plotki, że modelką była kobieta z towarzystwa. Wokół Szału uniesień powstała tak niezdrowa atmosfera, że Podkowiński, załamany opiniami na temat obrazu, rankiem 24 kwietnia pociął płótno nożem.

Czytaj dalej… →

J.B. Livingstone „Higgins prowadzi śledztwo”:

Pastisz. Reanimacja wiktoriańskiej Anglii. Dziesięć kroków za Agatą.
Cytaty:

Naprawdę nie wiem, co o tym wszystkim myśleć – wyznał nadisnpektor. – Ale chciałbym trzymać się faktów. – Doskonała decyzja – pochwalił Higgins. – Fakty. porządek i metoda: oto trzy filary śledztwa.

Agata Herald była postawną, tęgą kobietą o jasnej cerze i śmiałym spojrzeniu. Scott Marlow patrzył na nią zauroczony. To właśnie tego pokroju kobiety stanowiły o wielkości Anglii. To one stały na straży tradycji.

Czytaj dalej… →

Marta Mazuś „Król kebabów i inne zderzenia polsko – obce”:

Reporterskie zapisy z kontaktów z imigracją do Polski.
Cytaty:

A tu też Polka, taka miła kobieta, ale u niej nikt nic nie kupuje. Zawsze mówi, że nie ma utargu. Handluje książkami. Książki teraz się nie sprzedają.

W Polsce ja sprzątam bazar i muszę być z tego dumna. Muszę sobie wmawiać tę dumę. Bo mam pięćdziesiąt lat i wyższe wykształcenie. Na Ukrainie studiowałam handel i ekonomię, pracowałam na posadzie kierowniczka sklepu.

Czytaj dalej… →

Cezary Łazarewicz „Wstając z kolan. Reportaże o ”dobrej zmianie””:

Ze wstępu: „Jeśli po przeczytaniu tej książki będziecie się Państwo zastanawiać, jak to wszystko jest możliwe, to proszę pamiętać, że sami to wszystko wyreżyserowaliśmy w wyborczą niedzielę 25 października 2015 roku. To książka o nas”.
Cytaty:

Wszystkie opisane tu postaci i wydarzenia są, niestety, prawdziwe, rozegrały się w Polsce, w centralnej Europie na początku XXI wieku w latach 2015–2019.

Szef wrocławskiego toru wyścigów konnych Jerzy Sawka, aktor Bogusław Linda i posłanka Kluzik-Rostkowska piszą petycję do ówczesnej premier Beaty Szydło w obronie zwolnionych prezesów i Stojanowskiej. Kończą ją tak: „Za sprawą pani służb Kasztanka [ukochany koń Józefa Piłsudskiego – red.] się w grobie przewraca”. W ciągu kilku dni pod petycją podpisuje się 25 tysięcy osób. Na wydrukowanie wszystkich nazwisk nie starcza ryzy papieru.

Czytaj dalej… →