W przyrodzie ziemia zaczyna wyraźnie pachnieć. Dziś było + 19. Łaziłem w krótkim rękawku.:

Wczorajszy Toruń. Jako taki.:

Głos Wągrowiecki:

Toruń. Centrum Sztuki Współczesnej, w nim dość głośna wystawa. Niestety, pojechaliśmy bez różańców… Ubolewania godny brak podejścia do sztuki.:

Wcześniej las. Plus kolega dzięcioł.:

Wiosna na razie na raty. Ale nieustępliwie.:

Telewizja jak telewizja:

Na powietrzu znowu krócej niż by się chciało. Jezioro Góreckie już prawie wiosenne. Obok dyrekcji Parku plansza, na której odnajduję swoje liczne alter ego. :

Do lasu choćby na chwilę długości 2-3 kilometrów.:

Po ceremoniach żałobych dziś w Poznaniu – chrzest małego Witolda.
„Witek… był moim… kolegą moim był…”

O zmierzchu – Rogalinek.:

Głos Wągrowiecki.:

Polsat z pytaniem o „Kiepskich” w dwudziestą rocznicę. Przypominam, że zagrałem w serialu drobny epizod! Z Januszem Chabiorem!

Z wyjazdu. Gołuchów. Zamek i „Sylwan”, bożek lasów w deszczu, niestety.:

Ponure pasmo się ciągnie. Jutro kolejny pogrzeb w rodzinie. A z kursu tam i z powrotem w Podkarpackie – na poprzedni pogrzeb – drogowskaz, który widniał tuż obok wiejskiego cmentarzyka. Moja ulubiona (od dzieciństwa) sosna pod lasem w Maćkówce. I grób z cmentarza w Jarosławiu. W morzu lastriko zdarzają się tam jeszcze okazy historii.:

Program o kinie w TVP Poznań.:

Jedna po drugiej dwie nagłe śmierci w rodzinie – na dwóch krańcach Polski. O jednej dowiedzieliśmy się w przerwie przedstawienia teatralnego w Kaliszu. Zaraz wyszliśmy z teatru i w trakcie drogi powrotnej – dwie godziny w deszczu i ciemnościach – wspominaliśmy Zmarłego. Dziesiątki, setki epizodów… R.I.P:

W Muzeum byłem odwiedzić znajome obrazy, żeby nie czuły się takie samotne.:

Z ostatniej przejażdżki. Sieradz. Kultowy lokal, kultowa rzeźba.: