Poznań. Park Górczyński.:
Wszystkie wpisy, których autorem jest Wiesław Kot
Alina Dorada-Krawczyk, Bez tytułu
Alina Dorada-Krawczyk, Bez tytułu, 1992:
Surrealizm. Wersja: Francja-elegancja.
Net: „Alina Dorada-Krawczyk urodziła się w 1952 roku. W 1977 r. ukończyła studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Należy do współczesnego nurtu abstrakcjonizmu emocjonalnego. W sztuce jest intelektualistką, odważną poszukiwaczką nowych rozwiązań i cierpliwym analitykiem formy, tak w sensie teoretycznym, jak empirycznym, to estetyzująca perfekcjonistka. Zachowuje przy tym indywidualizm współczesnego przekazu w malarstwie oraz cybernetyczno – fotograficznych projektach graficznych czy wideoklipach”.
Janusz Rudnicki, Człowiek na rondzie
Janusz Rudnicki, Człowiek na rondzie:
Kręta proza autobiograficzna.
Cytaty:
Opowiadanie na dziesięć słów: „No i wtedy mama połknęła klucze, żeby tata nie odszedł”.
Który jak dorastał, jedno miał marzenie: tato, ja bym tak chciał, żeby się w życiu w ogóle nie liczyć.
Umarł też Tutaj, pamiętasz go? Ten sierota, co chodził po mieście i krzyczał „Tutaj jestem, tutaj!”. A nikt go nie wołał ani nie szukał, biedny.
Jak człowiek podetnie sobie żyły rano, to dzień jest całkiem inny.
To niesprawiedliwe. Że w sieci nic nie ginie, a w życiu wszystko.
Podróżni mówią o sobie, konduktorzy nigdy.
Ziemia koi, kładę się na trawie, na plecach, ręce pod głową, a wokół głowy bandaż. Z oddali szczekanie psa, takie z echem, i daleki dźwięk samolotu. Dobrze jest, jest chwila, pisanie to łapanie, takich chwil właśnie.
Jan Wołek błagał wódkę, żeby pozwoliła mu pójść w końcu do domu.
Hasło promujące miasto – „Jedyne, co tu możesz dostać, to wpierdol” – trafia w pustkę, teraz nie ma nawet od kogo.
Ona czytała mi o prośbie czeskich psychiatrów: „Przyjaciele, to że podczas kwarantanny rozmawiacie ze swoimi zwierzętami, roślinami albo z wyposażeniem mieszkania, jest normalne! Z tego powodu nie musicie dzwonić. Fachowej pomocy szukajcie dopiero wtedy, kiedy zaczną wam odpowiadać”.
Markus Stockhausen, Across Mountains
Markus Stockhausen, Across Mountains 2022:
Gładko, ponad szczytami.
0-tonemusic: „Grecki pianista Vangelis Katsoulis, niemiecki trębacz Markus Stockhausen i norweski basista Arild Andersen znają się od 1996 roku, kiedy poznali się na koncercie w Atenach. Zespół Across Mountains powstał w czasach, gdy podróżowanie i organizowanie koncertów było niemożliwe. Muzycy postanowili wykorzystać swój czas i kreatywność na wspólny projekt nagraniowy online i w ten sposób wyruszyli w darmową podróż odkrywczą. Vangelis i Markus zaczynali jako duet, wkrótce dołączył do nich Arild. Ścieżki dźwiękowe przesyłano sobie nawzajem, a pomysły rzucano do siebie niczym piłki. W ten sposób między sierpniem 2020 a majem 2021 roku powstało sześć dzieł.
Ta muzyka jest zapisem szczególnego czasu, ponieważ w normalnych okolicznościach muzyka ta nigdy nie powstałaby w ten sposób, gdyby artyści mieli okazję nagrywać ją wspólnie na żywo. Mogłoby się okazać, że w ogóle do tego nie doszło, ponieważ muzycy mieszkają daleko od siebie”.
Kolor kasztanowy (biały)
Poznań. Piekary. Tutejsze kasztany też nadążają.:
Jedna z małych scenek teatralnych miasta. Na drugim piętrze kamienicy. Klatka schodowa zaciekawia. Sztuka mniej.:
No i nieustający „Twój Styl”, pstryknięty gdzieś na stacji benzynowej.:
Aleksandr Yasin, Horyzont wydarzeń II
Aleksandr Yasin, Horyzont wydarzeń II, 2024:
To się nazywa horyzont!
Net :”Aleksander Yasin urodził się w 1971 roku. Jest absolwentem Krymskiej Akademii Ochrony Środowiska i Budownictwa (kierunek: architektura krajobrazu). Na swoim koncie ma ponad 75 wystaw autorskich i zbiorowych. Uprawia malarstwo akwarelowe i olejne. Jego prace posiadają ambasadorzy wielu krajów Europy oraz Argentyny. Artysta wielokrotnie zdobywał nagrody na Międzynarodowych Salonach Sztuki i na Biennale akwareli”.