Matka Polka. Anne Appelbaum w rozmowie z Pawłem Potoroczynem:

Mądrego to i poczytać przyjemnie.

Cytaty:
Powiada się, że dobra literatura jest o miłości albo o śmierci. A ja myślę, że XX wiek dodał jeszcze jeden wielki temat – wolność.

Niedawno rozmawiałam z młodą angielską dziennikarką, która mówiła, że mi zazdrości, bo jak zaczynałam karierę, wystarczyło wyjechać do Europy Wschodniej, żeby było ciekawie, politycznie istotnie, z dreszczykiem i adrenalinką, ale bez realnej grozy i namacalnego niebezpieczeństwa. Dzisiaj, jak chcesz mieć karierę w tym zawodzie, musisz jechać, nie wiem, do Syrii, do Kurdystanu albo Iranu, gdzie naprawdę jest wojna, terror, przemoc. Bombardowania, porwania, więzienie, tortury. Prawdziwe niebezpieczeństwo.

Kiedy warszawiacy oprowadzają gości po swoim mieście, zawsze mówią, jak to miejsce wyglądało kiedyś, przed wojną albo w czasie wojny. I ja teraz już mam to samo. Pokazywali mi te wszystkie znaki i tablice: tu była barykada, tu egzekucja, tu mieszkał poeta. I ja teraz też to robię. To jest miasto, które żyje swoją historią cały czas. Fascynujące. W Warszawie, a może nawet w całej Polsce, musisz być kind of a visual archeologist.

Oczywiście, wszystkie te okropne doświadczenia były związane z komunizmem, jednak jak widzę, co się teraz dzieje tutaj, w Polsce, to rozumiem, że to nie była tylko komunistyczna atmosfera i komunistyczne maniery, ale że było też w tym coś specyficznie polskiego, to, wiesz, poczucie wyższości biurokratów, ta ich pogarda dla ludzi, to nadęcie. I to oczywiście istnieje do dzisiaj.

Czytaj dalej Matka Polka. Anne Appelbaum w rozmowie z Pawłem Potoroczynem →