Marcel Caram, A bailarina, 2018

Ten wieśniak w prawym dolnym rogu to ja.

Net: „Marcel Caram, pochodzący z Belo Horizonte w stanie Minas Gerais w południowo-wschodniej Brazylii, tworzy cyfrowe obrazy surrealistyczne w programie Photoshop, wykorzystując swoje znaczne umiejętności rysunkowe.Odkrył surrealizm, gdy był jeszcze młody i szczególnie pociągały go obrazy Salvadora Dalí, Rença Magritte’a i De Chirico.
W wielu swoich obrazach wykorzystuje pustą pustynię lub plażę z odległym pasmem wzgórz, często wykorzystywanym przez Dalí’ ego. Następnie Caram zaludnia ten krajobraz zagadkowymi obrazami, często przedstawianymi przy użyciu nasyconych kolorów i płynnych, stopniowanych tonów. Często używał typowych dla Dalíego środków, takich jak kula podtrzymująca formy, nawet płonącą żyrafę. Wykazuje mistrzostwo w posługiwaniu się perspektywą”.

Michael Cheval (Mikhail Khokhlachev), Bez tytułu,:

Miło zauważyć w tle: „Help! I need somebody’s help”.

Net: „Urodził się w Kotelnikowie, małym miasteczku w południowej Rosji. Wychowywał się w artystycznej rodzinie, a jego miłość do rysowania była od wczesnego dzieciństwa wspierana przez jego ojca.
Kiedy rodzina Chevala przeprowadziła się do Niemiec w 1980 roku, nowe otoczenie wywarło wielkie i niezatarte wrażenie na młodym artyście. W 1986 roku przeprowadził się do Bałkanabatu w Turkmenistanie i ukończył szkołę sztuk pięknych w Aszchabadzie w 1992 roku. W 1997 roku wyemigrował do USA i mieszkał w Nowym Jorku.
Największy wpływ, który pomógł mu zdefiniować swój styl, pochodził od dwóch głównych surrealistów, Dalego i Magritte’a, chociaż postrzega swój styl jako odrębny od surrealizmu, opisując go jako absurd. Zgodnie z jego definicją absurd jest odwróconą stroną rzeczywistości, odwrotną stroną logiki, która nie wyłania się ze snów surrealistów ani ze sfery podświadomości. Raczej jest to gra wyobraźni, w której elementy obrazowe są starannie dobierane w celu skonstruowania narracji wizualnej”.