Wolfram Schmitt-Leonardy „Scarlatti. Sonatas”:

Dźwiękowy ekwiwalent jesieni.

Yuan Sheng „Bach. Italian Concerto…”:

AllMusic: „While Sheng performs these works on a modern piano, his execution is crisp and dry, with no hint of pedal, and he plays with a clean separation of lines, to clarify all details of the counterpoint”.

„J.S.Bach. The Six French Suites”:

Czysty odpoczynek (dla laika).

„Arvo Pärt: Für Anna Maria: Complete Piano Music”:

Nostalgiczne wspomnienie z Bydgoszczy.

„Hindemith. Complete Chamber Music for Clarinet”:

Wiki: „… Hindemith działał jako odważny animator życia muzycznego. Zorganizował grupę muzyków, która miała za cel ukształtowanie nowego typu koncertu muzycznego: darmowego, bez udziału krytyków muzycznych, na afiszach nie zapowiadający nazwisk wykonawców, z repertuarem utworów nieznanych, tak nowych, jak i starych. Projekt ten nie odniósł wielkiego sukcesu, zdradza jednak sposób myślenia Hindemitha na temat praktyki muzycznej: chęć zatarcia granic między wykonawcą a słuchaczem, próba jego wciągnięcia, zaangażowania w proces muzyczny. Zarówno tendencje twórcze, jak i te natury myśli o społecznym wymiarze sztuki, były u Hindemitha zdecydowanie antyromantyczne”.

„Albinoni. Oboe Concertos”:

Elegancja i relaks.