Autor: Derek Hoddinot. Popis Bisty i Chamca. Podobno oglądaliśmy to z Dorotą już dwa razy. Na szczęście nic nie pamiętałem.

Układanka, reż. Bogdan Augustyniak 1979

Więcej czasu (niewiele więcej, ale zawsze). Więc można obejrzeć coś, czego by się nie obejrzało. „Noc w Klostertal”. Józef Pieracki:

„Milicja odczytuje meldunki podpisane kryptonimem Maks o zorganizowaniu siatki szpiegowskiej. Z Niemiec przybywa łącznik Kurt – jego zadaniem jest przyspieszyć akcję mającą na celu zdobycie wyników badań opracowanych w prowincjonalnym laboratorium. Kurt, za pośrednictwem leśniczego, spotyka się z członkami grupy. Ale kto jest Maksem?”
W każdym razie nie jest nim Emil Karewicz:

Kryptonim Maks, reż. Józef Słotwiński 1969

Obejrzeliśmy (znowu!) „Jego dwie żony” P. Quentina i J. Bratkowskiego. Żywiej w tych „londyńskich salonach” ruszała sie tylko Pola Raksa.:

Przez trzy wieczory oglądaliśmy trzyczęściową kobrę „Jak błyskawica” według F. Durbridge’a (reż. J. Bratkowski ’73). Jak to u niego na czołówce Beatlesi i „PennyLane”. Wszystko widziałem, wszystko zapomniałem. Śledztwo w właściwym sobie wdziękiem prowadził Krzysztof Chamiec.:

Kobra z Klossem (przed serialem TV). Tym razem już po wojnie tropi byłych faszystów w schronisku górskim w Szwajcarii. Zdjęcie z innego odcinka, bo tu grał w cywilu.:

„Cichy zakątek”, reż. Andrzej Konic