Tekst: Henryk Cyganik. Diabeł-biznesmen nazwiskiem Rokita składa władzom miasteczka na Podhalu ofertę: zbuduje tam ogromny dom publiczny. Jest przygotowany na silny opór, tymczasem górale już nie tacy jaki kiedyś. Za „dutki” zgodzą się na wszystko.
Jacek Polaczek:

Dujawica, reż. Henryk Cyganik 2012

Tekst Marka Kochana. Bardzo interesujące, zreszta nagradzane. O polskim kompozytorze oskarżonym o popełnienie tzw. plagiatu wstecznego, czyli skomponowanie utworu, który ktos znacznie bardziej znany podpisze swoim nazwiskiem. A wszystko z mocy amerykańskiego prawa i za pieniądze wilekich firm fonograficznych.
Adam Woronowicz.:

Lento rubato, reż. Marek Kochan 2016

Kolejna policyjna farsa z udziałem Wrębiaka i Maliny. Tym razem kłusownicze i bezrobotne Mazury na utrzymaniu Unii Europejskiej.
Jacek Braciak:

Motyw, tekst i reżyseria: Jan Warenycia

Tekst Konrada Fiałkowskiego. Opowieść przygodowa na nieznanej planecie.
Henryk Talar.:

Strzał informacji, reż.: ?

Spotkanie dawnej przelotnie związanej pary po latach. Słabe, banał na banale. Jedyna ciekawsza rzecz to facet, który opisuje swoje życie jako wielkie opadanie.
Artur Żmijewski:

Kochankowie z Warszawy, reż. Waldemar Modestowicz 2008

Tekst Władysława Terleckiego. Monolog starego esbeka o dialektyce władzy. Żeby to nie było w stylu: ktoś, gdzieś, coś…
Rewelacyjny Krzysztof Chamiec:

Coś się zmieni, reż. Andrzej Zakrzewski 2002

„Słuchowisko poetyckie oparte na wierszach mało znanego polskiego poety, krytyka i nowelisty, Józefa Jedlicza”. Rzadki ubaw. Takiego kiczu nie słyszałem dawno, smiałem się na cały las.
Joanna Jędryka:

Cisza słoneczna, reż. Jan Warenycia 2013

Tekst – Anna Dykczak. Dwie dziewczyny: góralka z okolic Zakopanego i córka samotnej nauczycielki jadą do Londynu po nowe życiowe szanse. Naturalnie – obie liczą na niezwykle korzystną odmianę losu. Świat padnie przed nimi na kolana. Byle tylko myśleć pozytywnie. I powoli pozbywają się złudzeń.
Monika Dryl.:

I got life, reż. Jan Warenycia 2008

Według Andrzeja Struga (ciągle nie możemy dotrzeć do jego Muzeum w Warszawie). Powstanie styczniowe, ale tak jak je opisywał Żeromski, czyli tragedia pomyłek.
Władysław Kowalski i Franciszek Pieczka:

Polaki, reż. Jan Warenycia 2008

Dzieło! Dwaj byli aktorzy wspominają przeszłość w domu starców. W trakcie rozmowy jeden umiera. Aktorski koncert.
Witold Pyrkosz /umiera/ i Krzysztof Kowalewski:

Arnošt Goldflam „Dyrektorska loża”, reż. Waldemar Modestowicz