Franciszek Walicki w fabularnej, paradokumentalnej opowieści, jak to – także dzięki cenzurze – rozkwitał nasz big beat. Wszystko znane do bólu.
Aktor grający Niemena (Konrad Darocha) świetnie imituje timbr jego głosu i to kresowe „ł”.:

Ciuciubabka, reż. Paweł Chmielewski 2018

Tekst Adolf Nowaczyński. Farsa z „weltkurortu Zoppoty”. „A cóż mąż ma do czynienia w nowoczesnym małżeństwie, pani Lalu..?”; „Bóg pokarał mnie takim futurystą!”
Jako pani Lala Grażyna Barszczewska:

Było to nad Bałtykiem, reż. Andrzej Zakrzewski 2001

Według Adolfa Rudnickiego. Nigdy nie lubiłem. Deklamacje, deklamacje, wszystko „na sucho”. „Można pisać jak anioł, a żyć jak świnia”; „Ślicznie piszesz, Gabrielu, choć widać, żeś łajdaczyna…”
W roli tytułowej Edyta Jungowska:

Pałeczka, czyli każdemu to, na czym mu mniej zależy, reż. Wojciech Markiewicz 1998

Według T. Różwicza. O Kafce, jego relacjach z ojcem, z kobietami + reminiscencje późniejsze (obozy itd.).
„Urodziłem się i od razu wpadłem w pułapkę moje ciała”; „Zrobić dziecko jest łatwiej niż uszyć parę spodni. Dlatego jest nas dwa miliardy, a będzie dziesieć, potem dwadzieścia…”.
Maria Pakulnis:

Pułapka, reż. Julia Wernio 2016

Cały Różewicz, Kafką podszyty!
Głosem autora mówi Zbigniew Zapasiewicz:

Odejście głodomora, reż. Jan Warenycia 1994

„4.50 z Paddington” Agaty Christie:

Teatrzyk Zielone Oko. W roli panny Marple Irena Kwiatkowska.