Tekst pani reżyser. Dialogi Polaka zorientowanego na prawo i zorientowanego centrowo. Przewidywalne.
Jarosław Zoń.:

„Polaków na stacji benzynowej rozmowy”, reż. Agata Koss-Dybała

Tekst Adam Kamiński. Utrzymać pozycję zakonu, czy ujawnić (rzekome) kontakty matki przełożonej z szatanem. Rozważania w stylu Zawieyskiego czy Brandstaettera. Napuszone do niemożliwości.
Dorota Lulka:

Śmierć matki przełożonej reż. Iwona Borawska 2009

Tekst wg. Tadeusza Konwickiego. Wiązanka motywów. Niestety wojennych, niestety przewidywalnych.
Konwicki:

Kilka dni wojny, o której nie wiadomo czy była, reż. ?, 2008

Tekst: Cezary harasimowicz. Lombard, który jest czymś znacznie więcej niż lombardem. Raczej ekspozutura Pana Boga.
Adam Ferency:

Lombard pod Apokalipsą, reż. Janusz Kukuła 

Tekst Anna Mentlewicz. Schemat: pewna pani najpierw była młoda, potem 30 lat nic, a tu stuknęła 50, a jeszcze by się coś chciało… I to jest podobno bardzo „życiowe”.
Marzena Trybała:

Pan Święto, reż. Waldemar Modestowicz

Sama przyjemność. W dodatku nic się tu nie zestarzało.:
Jako Witoldo Krzysztof Gosztyła:

Transatlantyk, reż. Janusz Kukuła

TZO. Pastisz kryminałów Agaty Ch. Już słyszałem, ale co to przeskadza.
Magdalena Celówna:

Przed otwarciem testamentu, reż. Sławomir Pietrzykowski

Opowiadanie Iwana Bunina o kobiecie, która pisze do autora książki, a właściwie do siebie.
Anna Seniuk:

Wciąż czekam, reż. Jarski

Według opowiadania Schulza ze „Sklepów cynamonowych”. Po raz kolejny. „Czy zauważyliście, że między wierszami pewnych książek przelatują tłumnie jaskółki, całe wersety drgających, spiczastych jaskółek? Należy czytać z lotu tych ptaków…”
Mariusz Bonaszewski:

Wiosna, reż. Jan Warenycia

Według Zbigniewa Mentzla. Nieudaczny absolwent polonistyki próbuje zrobić karierę, do której przepustką mają być języki obce. W żadnym jednak nie ma nic do powiedzenia.
Adam Woronowicz:

Przebudzenie, reż. Krzysztof Zalewski