Dzienniki Nałkowskiej. Wyimek z roku 1930. Zakopane i miłość (nieodwzajemniona, z wiadomego powodu) do Karola Szymanowskiego. Anna Polony:

Życie w dziwnym złudzeniu, reż. Romana Bobrowska 1992

Według T. Parnickiego. Przeróbka poszła w kierunku poetyckim. Podniosłe, długie i monotonne.
Henryk Bista:

Tylko Beatrycze, reż. Janusz Kukuła 1993

TZO. Isaac Asimov. Groteska futurystyczna. Facet przynosi pecha, a ma ambicje, aby ocalic ludzkość. W tej sytuacji zostaje skazany na to, iż w jego obecności psuja się komputery, bo z rozeznania co do przyszłości wynika, iż to one sprowadzą zagładę na człowieka.
Tadeusz Borowski:

Ocalić ludzkość, reż. Andrzej Jarski 1993

Tekst: Izaak Asimov. Robot wędruje w przyszłość, aby powiadomić ludzi o ich perspektywach. Wraca i niestety kłamie.
Włodzimierz Press:

Wizja robota

Według powieści Bogdana Wojdowskiego (czytałem 40 lat temu). Dzień powszedni w warszawskim getcie.
Marcin Bosak:

Chleb rzucony umarłym, reż. Waldemar Modestowicz 2014

TZO. Jako Holmes – Piotr Fronczewski:

Arthur Conan Doyle „Przedsiębiorca budowlany z Norwood”

TZO. Tekst: Stan Fedyszyn. Farsa kryminalna.
Witold Pyrkosz:

Szczęśliwy dzień

TZO. Tekst: Piotr Szwedowski. Już słuchałem, ale nieźle zrobione, więc nie wyłączyłem.
Leonard Pietraszak:

Cela numer 1., reż. Janusz Kukuła 1988

Tekst: Richard Deny. Zabójca pokonany moralnie.
Bogusz Bilewski:

Miły starszy pan

Według opowiadania Lema. Człowiek wchodzi w posiadanie mózgu elekronowego, który w nieprawdoposobny sposób zwielokrotnia jego możliwości. Dopóki ktoś nie wyjmie wtyczki z kontaktu…
Henryk Talar.:

Przyjaciel, reż. Jan Warenycia