Zeszłego roku w Marienbadzie, reż. Alain Resnais 1961:

Wróciliśmy do filmu z okazji Festiwalu w Wenecji. Tam to filmowe dziwadło dostało Złotego Lwa.:

Jabberwocky, reż. Terry Gilliam 1977:

Znam na pamięć, ale ciągle śmieszy.

Farsa okupacyjna. Powstawała wtedy, kiedy nasze „Zakazane piosenki”, ale to inne okupacje i inne filmy.:

Nikt nic nie wie / Nikdo nic neví, reż. Josef Mach 1947

Wiadomo: romans skrzyżowany z thrillerem szpiegowskim. Reżyser jako opój na eleganckim przyjęciu. Rzecz się to w Rio, szkoda, że nie w Świebodzinie, bo są pewne podobieństwa.:

Osławiona / Notorius, reż. Alfred Hitchcock 1946

Studenci z Ukrainy twierdzą, że u nich to film kultowy, jak u nas „Miś”. A powiedzonko: „Szedłem, posliznąłem się, straciłem przytomność, gips” należy do arsenału „skrzydlatych”.:

Brylantowa ręka / Briliantowaja ruka, reż. Leonid Gajdaj 1969

Paul Newman, jako prywatny detektyw, któremu Lauren Bacall proponuje drinka. „Dziękuję, nie przed południem. – Myślałam, że jest pan prywatnym detektywem. – Ja jestem z tych nowoczenych”.:

Ruchomy cel / Harper, reż. Jack Smight 1966.