Mili Państwo,
Dziś ostatki albo mięsopust, albo kozelek, w Wielkopolsce jednak raczej Podkoziołek, a to znaczy, że mamy wtorek przed Środą Popielcową , która oznacza początek wielkiego postu i początek oczekiwania na Wielkanoc. I teraz: co to się oznacza? W podkoziołek urządza się wyjątkowo huczne zabawy, bale, imprezy, domówki, bo od jutra już czas powściągliwości i umiaru. W nocy z podkoziołka na Środę Popielcową kończą się wszelkie hulanki, nawet karnawał w Rio de Janeiro. W dawnej Wielkopolsce we wtorek o północny w gospodach zjawiali się fornale z batogami. Na końcu rzemienia mieli poprzywiązywane śledzie i jak zastali jakiego pijaka nad kwartą piwa albo i wódki, chłostali tym śledziem tak długo, aż pijak odpuścił i szedł do domu pokutować.

Jutro, kto chętny, może mieć w kościele głowę posypaną popiołem. Z dzieciństwa pamiętam, jak pewna pobożna pani podeszła do ołtarza, uklękła. Celem pobrania popiołu na głowę. Podszedł ksiądz z tacą. Na tacy popiół. I obojgu pomyliło się naraz. Pobożna pani przez lata przywykła klękać przed ołtarzem i wysuwać język, bo przystępowała do komunii. Tak uczyniła i tym razem. Kapłan przez lata przyzwyczajony był w takiej sytuacji kłaść hostię na język. Zobaczył wysunięty język, zadziałał odruch i zamiast posypać popiołem głowę, posypał kobiecie popiołem język. Ona przełknęła go jednak gładko, bo to była bardzo pobożna niewiasta.

Pożółkła prasa, „Nowy Kurjer”, Poznań 1927, ogłoszenie: „Dyrekcja Okręgu Poczt i Telegrafów uprzejmie p.t. Publiczność zawiadamia, że najtańszym sposobem przesyłania żywności krewnym i znajomym jest paczka żywnościowa. (…) Paczki żywnościowe wysyła się najszybszemi połączeniami pocztowo-kolejowemi. (…) Dyrekcja nadmienia, że dziczyznę, tak pierzastą jak i osierścioną (niekrwawiącą), można nadać do przewozu pocztą bez żadnego opakowania, wystarczy na chorągiewce wypisać adres odbiorcy i chorągiewkę przymocować do wysyłanej dziczyzny. Taki sposób przesyłania ma szczególne znaczenie przy przesyłaniu na święta zajęcy”.

Słowo poetyckie na ósmą czterdzieści 28 lutego. Stanisława Nowak i wydany w zeszłym roku tomik „Żyj z poezją”, a w nim choćby wiersz o Polsce, jakże trafny, jakże wnikliwy:

„Polska to piękny i ukochany kraj
Raz była gnębiona, raz rozkwitała jako gaj.
Bardzo ciekawą miała więc historię:
Przeżywała upadek, innym razem glorię”.

Poetka się – jak widać – nie patyczkuje, nie owija w bawełnę, twardo mówi jak jest. Docenili to sponsorzy tego tomiku, który liczy sobie 44 stroniczki. Gdzie kończą się wiersze, zaczynają się foldery reklamowe hojnych darczyńców, jako to: gmina Krzęcin, powiat choszczeński, wulkanizacja opon Wolpon, piekarnia i cukiernia Nykiel, Zakład Przetwórstwa Mięsnego Ozimek, Marek Juraszek lekarz-psychiatra, Gospodarczy Bank Spółdzielczy w Choszcznie, Skup Złomu i Metali Kolorowych w Choszcznie oraz Fundacja Wspierania Kultury. Do czego doszedłby Mickiewicz, gdyby miał tylu sponsorów?!

A tak – użalał się biedak: „Ciemno wszędzie, głucho wszędzie Co to będzie, co to będzie”.

Jak powiada klasyk: „Nic. Będzie tak samo. Albo lepiej”.
Wiesław Kot

Mili Państwo,
Dziś Międzynarodowy Dzień Niedźwiedzia Polarnego obchodzony w ramach akcji ratowania niedźwiedzi polarnych zagrożonych wyginięciem. Jak to stało w naszym narodowym arcypoemacie?

„Głupi niedźwiedziu! gdybyś w mateczniku siedział,
Nigdy by się o tobie Wojski nie dowiedział;
Ale czyli pasieki zwabiła cię wonność,
Czy uczułeś do owsa dojrzałego skłonność,
Wyszedłeś na brzeg puszczy, gdzie się las przerzedził,
I tam zaraz leśniczy bytność twą wyśledził,
I zaraz obsaczniki, chytre nasłał szpiegi,
By poznać, gdzie popasasz i gdzie masz noclegi;
Teraz Wojski z obławą, już od matecznika
Postawiwszy szeregi, odwrót ci zamyka”
Ach, będzie się działo!

Luty, wiec chciałem zapodać jakieś sensowne przysłowia meteorologiczne na bieżący miesiąc, ale z tym bieda, bo przysłowia albo się wykluczają, albo każde mówi o czymś zupełnie innym. Przykładowo: „Gdy bez wiatrów luty chodzi, w kwietniu wicher nie zawodzi” i zaraz za tym: „Luty, szykuj buty, bo nadejdą deszcze, pluty”. Ale z naszymi przysłowiami tak to już jest. Z jednej strony: „Miłość jest ślepa”, z drugiej: „Widziały gały, co brały”. Z jednej: „Co za dużo to niezdrowo”, z drugiej: „Od przybytku głowa nie boli”. Z jednej: „Oszczędnością i pracą ludzie się bogacą”, z drugiej: „Pracuj, pracuj, garb ci sam wyrośnie”. Poza tym klasyk powiada, że jak by ciężką pracą można się było wzbogacić, to najbogatsi na świecie byliby niewolnicy harujący w kamieniołomach.

I już prasa wielkopolska . Pismo „5 groszy” , w podtytule „Dziennik Narodowy: przez pracę do potęgi narodu”, rok 1935. Z tym, że ów „dziennik narodowy” pracy poświęcał dziwnie mało uwagi, za to lubował się w nowinach typu: „Między Antonim Przedwojskim z Głowna, a jego ojcem dochodziło w ostatnim czasie do awantur, które kończyły się tem, że wyrodny syn obijał ojca. Podczas ostatniej bójki Przedwojski odgryzł ojcu ucho. Wyrodnym synem zajęła policja”.

I dalej: „W niedzielę Towarzystwo Krzewienia Kultury z Topoli Wielkiej urządziło tradycyjne dożynki. W toku zabawy jeden ze znanych awanturników, niejaki Konarek z Gorzyc Małych, i Dolata z Topoli Małej pobili się, pociągając innych za sobą. Zabawę przerwano. Jest kilku lżej i ciężej rannych nożami. Na drugi dzień awanturników aresztowano”.

No i kilka ogłoszeń drobnych z poznańskiego „Nowego Kurjera”:

Dla słabych i chorych wina naturalne, pokrzepiające w niezrównanym wyborze polecają Nyka & Posłuszny. Wrocławska 33.

Odciski usuwają szybko plasterki pod nazwą „Raz, dwa trzy”.

Masage-Roller „Salome”, cena 18 zł. Ręczny aparat do samomasażu całego ciała, przeciw otyłości, odmładza, uszczupla bez dyety.

Szofer z dobremi świadectwami poszukuje posady zaraz lub później.

Pragniesz spokoju, dobrej zakąski, doborowej wódki – jedynie w probierni Hartwig Kantorowicz, 27 Grudnia 5.

Mężczyzna w średnim wieku nawiąże dla wymiany myśli z braku znajomości z miłą i sympatyczną panienką. Dyskrecja zapewniona.

Cóż, pozostaje mieć nadzieję, iż ogłoszeniodawca wymienił dyskretnie myśli z jakąś panienką, bo, jak powiada klasyk, „Panienka uparta, trzech groszy niewarta”.

Co swoim niewątpliwym autorytetem potwierdza –
Wiesław Kot