Tomasz Mazur „O stawaniu się stoikiem”:

Czytane niespiesznie, w trybie rozważania.
Cytaty:

Zrób listę swoich najważniejszych życiowych celów. • Ułóż je w porządku hierarchicznym. • Trzy najważniejsze cele określ mianem treści swojego życia i koncentruj się przede wszystkim na nich − resztę traktuj jako dodatek (realizuj je w wolnych chwilach). • Jeśli zachodzi konflikt między dwoma celami z listy, zawsze wybieraj ten, który jest wyżej w hierarchii − rób to spokojnie i bez narzekania; wiedz, że konflikty są nieuchronne.

Realizacji pasji zawsze muszą więc towarzyszyć różne silne emocje, zarówno te, które uznajemy za pozytywne, jak i negatywne. Tymczasem stoicy uważają, że jedynym autentycznym źródłem radości jest samo życie i bycie sobą. Nie potrzebujemy żadnych pasji. Wszelkie pasje, wynikające z nich zadania i cele, są rodzajem zarazy, która trwale zaburza nasze wewnętrzne funkcjonowanie, uniemożliwiając nam osiągnięcie wewnętrznej harmonii i spokoju.

Stoicy zalecają z obojętnością przyjmować wszelkie koleje losu − zarówno te pomyślne, jak i niepomyślne. Pouczają, że życie to rodzaj pakietu, w którym pomyślność przeplata się z przeciwnościami. Jedno nie przychodzi bez drugiego. Nakazują więc przyjmować na równi wszystko, co się dzieje, jak część daru życia, który dostaliśmy od natury czy Boga. Zżymając się na przeciwności losu, postępujemy tak jak z tym darowanym koniem − dostaliśmy coś za nic i narzekamy. Po co narzekać? Cieszmy się tym, co mamy. Stoicy uważają, że zawsze jest jakiś powód, żeby się cieszyć i czerpać z życia radość − przygnębieni tą lub inną przeciwnością losu, nie potrafimy tego po prostu dostrzec.