Lekko psychodeliczna, bo częściowo rozgrywa się w umyśle potencjalnej ofiary. Ofiara cały czas unieruchomiona, pozbawiona mimiki. Zofia Rysiówna.

Unieruchomiona, ale umysł działa sprawnie. Jedna z osób, które ją otaczają i pielęgnują, dąży do tego, by ją uśmiercić. Tymczasem dla własnego dobra powinna udawać niewładną na ciele i umyśle.

Hanna Stankówna, Ignacy Machowski, Leszek Teleszyński, Jadwiga Chojnacka, Wanda Łuczycka. Znalazł się nawet Zdzisław Tobiasz (potem zagra przełożonego porucznika Borewicza).

W salonie nobliwie tyka zegar. Zmora polskich słuchowisk (radiowych, a okazuje się, że nie tylko).

Tę biedną, unieruchomioną kobietę w dodatku straszą, żeby prędzej wyzionęła ducha. Widz, który się wczuwa w sytuację, doznaje podobnych odruchów paniki. No, bez przesady, to tylko „Kobra”…

Za to rzecz nie bardzo się wyjaśnia na koniec. No trudno…

Kompozycja na cztery ręce, reż. Tomasz Zgadło,  1974