Gościnna Ziemia Lubuska. W miasteczku Sulęcin czujemy się jak w domu.:

Akurat był Światowy Dzień Chodzenia Bez Biustonosza. Dorota nie obchodziła tego święta. Ale pewnie stąd taka ekspozycja w „chińskim sklepie”.:

W tym samym sklepie pomoc dydaktyczna dla dzieci. Blejtram z kredkami do kolorowania obrazka. Na obrazku uzbrojeni żołnierze izraelscy przed Ścianą Płaczu w Jerozolimie. A jak ktoś napisze w sieci że wpływy żydowskie są u nas zbyt silne, to od razu podnosi się krzyk.:

Nie trzeba lecieć aż do Kalifornii żeby poczuć się jak w Las Vegas. Wystarczy przystanąć w miasteczku Słońsk. Przed restauracją.:

Albo i przed sklepikiem.:

W Cedyni same cuda. Wojowie Mieszka I w fontannie na środku miasteczka. A przecież to żadna fontanna! To jakuzi!:

Miejscowość (wraz z mieszkańcami) była własnością sióstr cystersek (ang. cisters sisters). Ale dziś rzeczonych sióstr zabrakło i klasztor przerobiono na hotel. Głównie dla gości zza Odry. Dlatego hotel nazywa się „Eingang”.:

Pomnik legendarnego zwycięstwa na pobliskim Wzgórzu Czcibora. U góry Czcibór, ja tam gdzie zwykle.:

Skąd wiadomo, że to  a nie Niemcy wygraliśmy tę bitwę? Bo szyldy w Cedyni są najpierw po polsku, a potem dopiero po niemiecku. A nie odwrotnie.:

To samo mówią zresztą donice ustawione w miejscach patriotycznych.:

I rzeźby wojów. Ale, ale… Czy to wój, czy to – co innego?:

Zresztą podobnie dwuznacznych elementów pełno na tych terenach. Oto główny plac Szczecina, ścieżka dydaktyczna, a na niej rakieta V-2.:

Czasem czas płynie tu wolniej. Na miejsce obrządków patriotycznych prowadzi ul. Marszałka Roli-Żymierskiego która przechodzi w Obrońców Stalingradu. A od strony Cedyni do Szczecina wprowadza ul. Przodowników Pracy.  Nic tylko tu wrócić.: