Angelo Dall’Oca Bianca, Miłość dusz, 1898:

Na granicy przesady, ale przejmujące.

Net: „Udział w paryskiej Wystawie Powszechnej w 1900 roku zbiegł się z odnową słownictwa artystycznego poprzez przyjęcie elementów zaczerpniętych z dywizjonizmu i symbolizmu oraz szeroką świadomość wydarzeń na europejskich scenach. Jego kariera osiągnęła szczyt w roku 1912, kiedy w ramach Biennale w Wenecji zorganizował wystawę indywidualną, na którą złożyło się około 80 jego dzieł”.