„40/40. 40 piosenek na 40-lecie. Ogólnopolskie Spotkania Zamkowe Śpiewajmy Poezję”. Śpiewanie poezji to takie samo wyzwanie jak śpiewanie czegokolwiek innego. Ten zestaw pokazuje jednak, że znacznie więcej tu czeladników niż mistrzów. Teksty to pseudopoetyzmy, z których prócz „nastroju” niewiele wynika, a już sensu czy „przesłania” trudno się dopatrzeć. Pitu-pitu plus gitara. Jak co dobre, to się trzyma. Choćby „Jesienna zaduma” E. Adamiak. Można jeszcze zreinterpretować Osieckiej „Na całych jeziorach ty” albo „Jakżeś niestałą w niekochaniu” z muzyką Krajewskiego. Choć on się akurat nie stroił w piórka barda.:
