„Stoicyzm na każdy dzień roku”

„Stoicyzm na każdy dzień roku”:

Małą łyżeczką, ale stale.
Cytaty:

Stoicyzm nie jest ewangelicką religią. Nie musisz nikogo zbawiać. Nikomu nie grozi piekło za to, że jego dusza nie pozna nauk Epikteta lub Marka
Aureliusza. Jednak teraz, gdy poznałeś i przestudiowałeś lepszą drogę, możesz stać się pomocą dla innych. Możesz dzielić się swą mądrością i wnioskami z przyjaciółmi oraz obcymi. Pamiętaj przy tym, że czyny zawsze są lepszym przykładem niż wykłady.

Na tym właśnie ostatecznie polega stoicyzm — by nie oceniać zachowań innych ludzi, tylko własne.

Gdy dostrzegamy zły nawyk, przeciwdziałajmy mu, z zaangażowaniem praktykując przeciwstawną cnotę. Załóżmy, że zauważysz dziś, iż odkładasz sprawy na później. Nie walcz i nie pogrążaj
się w pracy. Zamiast tego wstań i idź na spacer, aby rozjaśnić umysł i móc zacząć od nowa. Dobre nawyki mają moc wypierania złych.
Skup się na właściwym postępowaniu tu i teraz. Odległa przyszłość jest
bez znaczenia. Bądź dobry, szlachetny i godny szacunku teraz, póki wciąż
ma to znaczenie.

Nie należy mylić doskonalenia się w różnych rzeczach ze stawaniem się lepszym człowiekiem. To drugie zadanie ma znacznie wyższy priorytet niż pierwsze.

Łatwo jest obwiniać okoliczności. Jedna osoba narzeka, że nie urodziła się
wyższa, inna chciałaby być inteligentniejsza, mieć inną cerę lub urodzić
się w innym kraju. Trudno byłoby znaleźć na świecie choćby jednego człowieka — uwzględniając supermodelki — który uważa się za wolnego od
wad. Jednak niezależnie od tego, jakie braki sobie przypisujesz, pamiętaj, że
istnieją zalety, które możesz rozwijać niezależnie od genetycznych zbiegów
okoliczności.
Masz wybór, aby być prawdomównym. Masz wybór, aby zachowywać się
z godnością. Możesz zdecydować, że wytrwasz. Możesz zdecydować, że będziesz szczęśliwy. Możesz wybrać skromność, oszczędność, życzliwość, wolność. Możesz przetrwać trudne sytuacje, unikać plotkowania, starać się okazywać uprzejmość.

Oto dwa podstawowe zadania w życiu: być dobrym człowiekiem i zajmować się pracą, którą kochasz. Wszystko inne jest stratą energii i marnowaniem potencjału.
Jak wykonywać te zadania? No cóż, to trudniejsze pytanie. Jednak w filozofii stoików znajdujemy stosunkowo prostą odpowiedź: należy mówić „nie”
rzeczom rozpraszającym naszą uwagę, destruktywnym emocjom, presji zewnętrznej. Zadaj sobie pytania: Co tylko ja mogę zrobić? Jak najlepiej wykorzystać ograniczony czas na ziemi? Staraj się robić to, co słuszne, gdy sytuacja tego wymaga.

Heraklit ujął to w maksymę: „Charakter człowieka jest jego przeznaczeniem”.
Gdy chcesz zrobić krok do przodu w życiu, charakter jest do tego najlepszym narzędziem — może niekoniecznie w krótkim terminie, ale na pewno w długim.

Filozofia nie powinna musieć akceptować czasu
i energii, jakie pozostają po innych zajęciach. Zamiast tego powinniśmy łaskawie znajdować czas na inne zajęcia dopiero po tym, jak zakończymy naukę.
Dlaczego rezerwujemy osiem do dziesięciu godzin w środku dnia na obecność w biurze lub spotkania, ale nie przeznaczamy czasu na zastanowienie się nad najistotniejszymi pytaniami? Przeciętny człowiek potrafi znaleźć dwadzieścia osiem godzin tygodniowo na oglądanie telewizji, jednak
gdy zapytasz go, czy miał czas na studiowanie filozofii, usłyszysz zapewne, że był za bardzo zajęty.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *