Leonardo Balada „Steel Symphony” 1972:

Nie są to pasma dźwięku jak u Feldmana, ale rozwiązania muzyczne rozplanowanie w czasie (i przestrzeni), ze i dla mnie są czytelne.
Wiki: „Prace Balady z początku lat 60. wykazują pewne cechy neoklasycyzmu, ostatecznie jednak był on niezadowolony z tej techniki i w 1966 roku zaczął zmierzać w stronę bardziej awangardowego stylu, tworząc dzieła takie jak >Guernica<. Balada ponownie poczuł potrzebę zmiany w 1975 roku, a jego twórczość od tej pory charakteryzowała się połączeniem rytmów tańca ludowego z technikami awangardowymi poprzedniego okresu. Harmonijnie dojrzała twórczość Balady z epoki ukazuje połączenie tonacji muzyki ludowej z atonalnością. Bez względu na fazę stylistyczną, muzyka Balady charakteryzuje się dużą różnorodnością rytmiczną i wyjątkową orkiestracją, często tworzącą zapadającą w pamięć atmosferę”.