Gerard Grisey „Le Temps et l’écume” 1989:
Ładnie nazwane: „przesiewa percepcję czasu”.
Z sieci: „Z fascynującego katalogu Griseya, zawsze powiązanego z eksperymentami harmonicznymi i czasowymi, dzieło mało znane, ale promieniujące całym radykalizmem i artystyczną siłą jego twórczości: Le temps et l’écume (Czas i piana) na czterech perkusistów, dwa syntezatory i orkiestrę kameralną, za pomocą których Grisey poprzez „rytmiczny szum” (jak to nazywał) przesiewa percepcję czasu”.