Humoreska Kornela Makuszyńskiego. Ciepła i dobroduszna, jak wszystko, co napisał.
Bronisław Pawlik:

Czwarty partner, reż. Andrzej Zakrzewski 1997

Tekst: Paul Barz. Legenda. Jeżeli jestem za coś wdzięczny Opatrzności, to – między innymi – za możliwość wysłuchania tego utworu podczas marszu po lesie. W ciszy i ekstazie.
Marian Opania (Bach):

Kolacja na cztery ręce, reż. Janusz Kukuła 2008

Z życia permanentnego samobójcy reż. Dariusz Błaszczyk 2010

Emile Cioran. Już słuchałem. Nihilizm i choroba psychiczna.
Łukasz Garlicki:

Z życia permanentnego samobójcy, reż. Dariusz Błaszczyk 2010

Tekst Cezarego Harasimowicza. Jeszcze jedno podejście do IPN-oiwskich rozliczeń. Było.
Emil Karewicz:

Pacem in terris, reż. Jan Warenycia

Tekst: Dino Buzzati. Kiedyś sporo czytałem, np. „Cytadelę”. Włoski hrabia przechodzi kolejne etapy choroby, co wiąże się z przenosinami na coraz niższe piętra.
Aleksander Bednarz:

Siódme piętro, reż. Jan Warenycia

Sztuka Ireneusza Iredyńskiego. Późnogierkowskie inteligenckie rozdrapy. Czytałem, w czasach, kiedy się ukazało. Po latach znacznie straciło…
Jadwiga Jankowska-Cieślak:

Dacza, reż. Wojciech Maciejewski 1980

Wiadomo – pod angielskim psudonimem napisał to Juliusz Machulski. Ściągnąłem z sieci, ponieważ rzecz była opisana jako słuchowisko, a tymczasem to była ścieżka dźwiękowa starej „Kobry”. Wcale nam to nie przeszkadzało. Zwłaszcza, że znaliśmy i przedstawienie, i wiedzieliśmy, kto zabił.
Małgorzata Lorentowicz:

„Śmierć w najszczęśliwszym dniu”, reż. Jan Machulski

Bentley Edmund Clerihew „Ostatnia sprawa Trenta”. Jedna z tych klasycznych historii detektywistycznych. Co ciekawe, każdy aktor te same angielskie nazwy miast wymiania zupełnie inaczej.
Witold Kałuski:

Kaluski Witold;

Teatrzyk Zielone Oko. Sztuka Simona Bretta. Intryga w scenerii greckiej. Kiedyś już słuchałem, ale co to szkodzi?
Joanna Jędryka:

W imię przyjaźni, reż. Andrzej Pisczatowski 1994

Według miniatury Erskine’a Caldwella. W PRL-u go wydawali, bo pisał o niedoli Murzynów. Czytałem jako dzieciak, nic nie rozumiałem.
Krystyna Królówna:

Plotka, reż. Jan Warenycia 2005