Joanna Sendłak „Bacewicz”:

Cytaty:

Można się zastanawiać, jakie warunki stworzyli państwo Bacewiczowie swoim dzieciom, że wychowali aż trójkę zawodowych muzyków (wyjątkiem była Wanda – urodzona poetka). Wydaje się, że tajemnica rodzinnej siły wynikała z zamiłowania do muzyki, a także z potrzeby tworzenia, której towarzyszyła nieustanna praca nad rozwojem duchowym. Ojciec sam wiele pracował, zatem wiele oczekiwał od dzieci, wpajając im imperatyw samodoskonalenia. Wszyscy bez wyjątku stali się entuzjastami sztuki, wierzyli w piękno i harmonię, która przejawiała się także w całym wszechświecie. Ich dom wypełniała muzyka. Malutkie dzieci w domu państwa Bacewiczów, podobnie jak w domu rodzinnym Marii Modlińskiej, będą „pobierały lekcje z podstawionymi pod fortepianem puficzkami, żeby za krótkie nóżki nie fajtały”.

Wówczas spełniło się skryte marzenie Vincasa – wszystkie dzieci uczyły się muzyki na już zaawansowanym poziomie, a co ważniejsze, muzyka stała się ich pasją, która w przyszłości przekształci się w zawód muzyka, może kompozytora. Zdaniem Vincasa, tylko twórcza egzystencja gwarantuje pełnię życiowej satysfakcji, gdyż artysta w naturalny sposób potrafi duchowo dystansować się od zmiennych kolei losu, na które przecież nikt nie ma wpływu.

Czytaj dalej Joanna Sendłak „Bacewicz” →