https://www.youtube.com/watch?v=i3qnLPVBdWM
Gregory Peck, Audrey Hepburn
Film startuje od widoków Rzymu: Placu Św. Piotra, Koloseum, Forum Romanum, ukazanych w słońcu, jak z pocztówki. Napisy początkowe upewniają widza dodatkowo, iż „wszystkie zdjęcia wykonane były w Rzymie”.
Księżniczka Anna, następczyni tronu z jednego z najznakomitszych krajów Europy (nigdy nie dowiemy się jakiego) z wizytą w Rzymie.
Rzym pokazany jest organicznie, z jego klimatem, mieszkańcami: staruszkiem-kamienicznikiem, taksówkarzem, fotografem prasowym, sprzątaczką, fryzjerem, sprzedawcą kwiatów. Wszyscy przedstawieni w krótkich, często farsowych scenkach. Nie szkodzi, że powielają obiegowe informacje o mieszkańcach Wiecznego Miasta – to przecież tylko bohaterowie lekkiej komedii. A zwykła rzymska ulica z jej mieszkańcami to cała sekwencja.
Scena najbardziej znana – przy Ustach Prawdy – kłamca, który włoży w nie rękę, straci ja na zawsze. Kłamią oboje, ale w dobrej wierze – wychodzą z próby cało.
Kochankowie, którzy przed sobą udają kogoś innego: „Królowa Krystyna”, „Pod dachami Paryża”, „Nieoczekiwana zmiana miejsc”, „Ich noce”.