Vladyslav Sendecki „Piano” (2007). Fortepian solo. Seria improwizacji, styl na wskroś oryginalny. Jazzowe pulsowanie ledwo się tu wyczuwa. Nie ma też z kolei żadnych nachyleń w stronę pianistyki relaksacyjnej. To osobny, zamknięty, własny świat muzyczny. Trudno – zwłaszcza muzycznie surowemu, jak ja – wskazać podobieństwa, paralele. I niech tak zostanie, póki się nie przejaśni.: