Giya Kancheli, Chiaroskuro, 2015:
Słuchałem trzykrotnie i jeszcze nie dosłuchałem wszystkiego.
Net: „Dwunasty album ECM New Series wielkiego gruzińskiego kompozytora zawiera pierwsze nagrania dwóch głównych utworów: Chiaroscuro na skrzypce i orkiestrę kameralną oraz Twilight na dwoje skrzypiec i orkiestrę kameralną. Gidon Kremer i Kremerata Baltica od dawna i blisko współpracują z Giją Kanczelim. Na płycie Twilight spotkanie Kremera i Patricii Kopatchinskiej, dwóch najbardziej ekspresyjnych skrzypków naszych czasów, sprawia, że słuchanie jej jest fascynujące. Utwór jest wzruszającą medytacją na temat śmiertelności, napisaną w czasie, gdy Gija Kanczeli wracał do zdrowia po chorobie i widział w liściach i gałęziach topoli za oknem metaforę zmiany i transformacji. Chiaroscuro z kolei zapożycza swój tytuł z techniki malarskiej renesansu i baroku, której zainteresowanie dramatycznymi kontrastami światła i cienia odpowiada całkiem bezpośrednio surowej dynamice twórczości kompozytora”.