Francis Dhomont, Foretprofonde, 1999:

Narracja głosowa, efekty (szumy i szmery) idą dołem i bokiem.

AKOUSMA: „Jest to słuchanie na trzech poziomach — powieściowym, symbolicznym, muzycznym — bez wątpienia bardziej niepokojącym, ale bardziej aktywnym niż słuchanie jednowymiarowe.
Ludzka podróż Brunona Bettelheima, którego myśli stoją za tym gwiaździstym kursem, koliduje, z oczywistych powodów, z tymi starymi historiami, które stawiają nas przed pytaniami o nasz czas.
Przewodnik po dziecięcej duszy, który jest niczym więcej niż powrotem do inicjacyjnego świata — zarówno okrutnego, jak i uspokajającego — baśni”.