Enrico Rava, The Pilgrim and The Stars, 1975:
Melancholia londyńskiego pubu.
AllMusic:
„The Pilgrim and the Stars z 1975 r., to znakomity progresywny wysiłek jazzowy włoskiego trębacza, który dopiero zaczynał się rozwijać… To właśnie ten rodzaj kontemplacyjnego i eksperymentalnego euro-jazzu, dzięki któremu ECM zyskało sławę, ale z naprawdę kinowym post-bopowym charakterem. W tym sensie The Pilgrim and the Stars brzmi jak ścieżka dźwiękowa do neo-noir z lat 70. — choć pysznie awangardowego”.