Agostino Steffani „Duetti da Camera”. Steffani (+1728) to przedsionek baroku. Elementy włoskie mieszają się z niemieckimi. Ale harmonijnie. Znawczy piszą o ekwilibrystyce głosów, której ledwo można sprostać. Od ludzkich gardeł wymagał tyle samo, co inni od instrumentów. Na jego zdobyczach wzorował się Haendel. Dla nieuprzedzonego słuchacza to jeden niekończący się melizmat.:
