Natalia Sikora „Tribute to Mira Kubasińska” 2018. Z przwdziwą przyjemnością. Dużo by mówić, ale „Poszła bym za tobą”…:

George Harrison & Bob Dylan „Session At Columbia Studio” 1970. Dokument, pogrywają różne kawałki w przerwie. Dylan nawet „Yesterday”.:

Uriah Heep „Gold Collection”. Zaległość. Słuchałem w jadłodajni tajskiej w galerii handlowej w Rzeszowie. „Lady In Black” brzmiała, jak bym ją słyszał pierwszy raz.:

„Sound Of 70’s Rock” 2018. Kompletne nieporozumienie, mniej niż popłuczyny.:

Chicago „Love Songs” 2005. „If You Leave Me Now” i parę innych, choć żadna nie dorównuje…:

Niemen „Idee fixe 1” 1977. Norwidowska „Moja piosenka”. Wtedy – pamiętam dokładnie, trzecia licealna – słuchaliśmy tego jak objawienia.:

„Hits ’70”. Jak jest „Never Rains in California” – znaczy: w porządku.:

„Rock Legends” 5CD. Niewiele „legend”, mnóstwo dawno nieaktualnego śmiecia. „Lady In Black” Uhiah Heep.:

Mud „Greatest Hits”. Wspomnienie z dzieciństwa. Po trochę wszystkiego, jak to w „błocie”.:

Gary Glitter „ILove You Love My Love”. Okładka mówi wszystko, a nawet więcej.: