Earth Wind & Fire „Greatst Hits” 1998. Jak by nie słuchać: „Semtember” i „Fantasy”.:

Led Zeppelin „III” 1970. „Since I’ve Been Loving You”.:

Gary Moore „Parisienne Walkways” 1987. Podsumowanie dorobku.:

Niemen „Złote przeboje” 2 CD. Koniecznie „Bema pamięci żałobny rapsod”, reszta niekonieczna.:

Gary Moore „We Want More!” (1984). Koncert. Gary ostro przebiera paluchami po tej swojej gitarze. Jako bonus „Parisienne Walkways”.:

Gary Moore „Dirty Fingers” 1984. Ostro, ale zarazem łagodnie. On miał ten patent.:

„Polski Top Wszechczasów 2015”. Na pierwszym miejscu oczywiście „Autobiografia”. Z przyjemnością wracam do „Korowodu” Grechuty (pełna wersja).:

Gary Moore „Corridors of Power” 1982. Jego wersja „Wishing Well” zespołu Free. Mocne.

„101 70s Hits” 5CD. Wyjątkowo niepozbierana i przypadkowa składanka. Ale jest Don McLean i „Vincent”.:

Gary Moore „G-Force” 1980. Słuchamy tego Gary’ego powoli, płyta za płytą. Na razie się klaruje.: