Hiroshi Ebina, Into the Darkness of the Night, 2024:

Plamy dźwięku, które wciągają w mrok i sen.

Anxious.Musick Magazine: „Into the Darkness of the Night Hiroshiego Ebiny to album, który wprowadza słuchacza w spokojną, niemal medytacyjną przestrzeń nocy. Jest to propozycja skierowana do tych, którzy w bezsenności szukają ukojenia, a nie tylko prostej ucieczki w sen. Album powstał z inspiracji trudnościami, jakie napotyka partnerka Hiroshiego w walce z bezsennością, co dodaje osobistego wymiaru tej muzycznej opowieści”.

Hiroshi Ebina, Silver Lining, 2023:

Te syntezatory czulą się do ucha.

Hiroshi Ebina: „Głównym tematem tego albumu jest sen. Choć jest to najbardziej przyziemna część naszego codziennego życia, zasypianie to tajemniczy rytuał. 9 utworów zostało skomponowanych i zaaranżowanych w taki sposób, że słuchacz zapada w jeszcze głębszy sen w miarę postępu albumu”.

Wojciech Błażejczyk, Music of Strings, 2022:

Niespieszne i medytacyjne.

Monika Pasiecznik: „Wojciech Błażejczyk niczym Pitagoras bada, jak zachowują się struny: skraca je, preparuje przy użyciu rozmaitych przedmiotów, wprowadza w drganie, eksperymentując z niekonwencjonalnymi sposobami wydobycia dźwięku, przykłada możliwie blisko mikrofon kontaktowy, który niczym akustyczny mikroskop pozwala usłyszeć wszelkie niuanse brzmienia pobudzonej do drgań struny. Motywowany ciekawością odkrywcy niezwykłych brzmień na tym jednak nie poprzestaje; akustyczne dociekania nad dźwiękiem oraz zachowaniem rozwibrowanej struny są bowiem okazją do filozofowania o świecie”.

Sabiwa, Pink, 2022:

Elektronika pełna westchnień.

Infamis Tenebre, Widma, 2024:

Płyta związana jednym powracającym motywem. Oczywiście ponurym.

Anxious.Musick Magazine: „Najnowszy Infamis Tenebre to dużo bardziej rozbudowana muzyka syntezatorowa, bijąca tę sprzed ponad dwóch dekad na głowę, nie tylko kompozycyjnie czy harmonicznie, wykonawczo i sprzętowo ale przede wszystkim koncepcyjnie. Różnicę robi nie tylko przeskok technologiczny, nie tylko obecność wokali Piotra Huzara, ale także dobór poezji Pawła Zaremby, do których ta muzyka została nagrana”.

Mikołaj Trzaska…, Mikro Muzik, 2011:

Ten (!) saksofon.

Net: „Mikołaj Konstanty Trzaska (ur. 1966 w Gdańsku) – polski muzyk, saksofonista, klarnecista basowy, kompozytor muzyki filmowej. W latach 1988–1991 studiował sztuki piękne. Wyrósł na gruncie yassu – ruchu artystyczno-społecznego, który na przełomie lat 80. i 90. zbuntował się przeciw skostnieniu krajowego środowiska jazzowego. Trzaska wraz z Tymonem Tymańskim był współzałożycielem najważniejszej formacji yassu – Miłości oraz autorskiego Łoskotu. Trzaska tworzy muzykę awangardową, a także improwizowaną”.