Tekst: Helena Sekuła. Ruleta za późnego Eda.:
Przerwana gra, reż. Kazimierz Oracz 1977
Scenariusz – Andrzej Wydrzyński, autor licznych kryminałów. Akcja toczy się we Włoszech, jak je sobie wyobrażał…
Internet: „Bogaty przemysłowiec Martin Antofagasta otrzymuje listy z pogróżkami, z których wynika, że musi zginąć. Dokładnie podany jest termin zgonu: 14 maja o północy. Przerażony wynajmuje prywatnego detektywa. Strzegą go również dwaj policjanci. Pogróżki to skutek pewnej tajemnicy z przeszłości Antofagasty. Ktoś pragnie się zemścić za to, co zrobił mężczyzna. Czy uda się go ochronić? I czy tajemnica wyjdzie na jaw?”
Halina Kowalska w swym najseksowniejszym okresie oraz Ignacy Machowski w peruce.:
4 maja o północy, reż. Stanisław Zaczyk 1972
Według bardzo wtedy modnego Patricka Quentina (jego kryminały uważane były za mocno psychologizujące, całkiem zasłużenie). Morderstwo w wyższych sferach Nowego Jorku – dla polskich widzów: czysta abstrakcja. Na wszelki wypadek pokazują Nowy Jork od strony miejskich śmietników.
Gabriela Kownacka
„Morderstwo odkrywa prawdę”, reż. Barbara Sałacka 1976
Kolejny raz.
Z internetu:
„Dwaj prawnicy Larry Campbell i David Ryder, przyjaciółka Larry’ego Clara Norman i energiczna dziennikarka Jo Mitchell stają wobec nierozwikłanej zagadki trzech morderstw, popełnionych przez różnych sprawców, w różny sposób. Wspólny jest jedynie motyw zbrodni – duże pieniądze. Rzecz dzieje się współcześnie, w Anglii.
Sensacyjne widowisko, zrealizowane na podstawie utworu mistrza gatunku Françisa Durbridge’a, ma charakter kameralny. Spektakl opiera się głównie na dialogach, zręcznie napisanych i trzymających widza w napięciu”.
Marian Kociniak:
Odwet, reż. Bogdan Augustyniak 1985