Archiwum kategorii: Klasyka kina

Zawrót głowy / Vertigo

 

Policjant choruje na lęk wysokości. Tytuł dwuznaczny bo chodzi i o chorobę i o „zawrócenie głowy” przez kobietę.
Sąsiadka policjanta, projektantka odzieży, wynalazła nowy model biustonosza. „- Działa na zasadzie mostu wspornikowego”.
San Francisco. W tle raz po raz Golden Gate Bridge.
Ale miasto i okolice są „puste”. Żadnego ruchu, korków, tłumów. Zupełnie widmowo. Tylko to co konieczne dla losów bohaterki i policjanta.

Kobieta, która powtarza los własnej prababki. Wędrówka dusz? Awatar?

„Mozart. Miotła, która wymiata pajęczyny”. Muzyka dla osób z dolegliwościami psychicznymi. Melancholik. Dla każdego schorzenia inna. „Strach pomyśleć, co by było, gdyby się pomylili z receptą”.

Zawrót głowy / Vertigo reż. Alfred Hitchcock 1958 filmweb

Kotka na gorącym blaszanym dachu / Cat on a Hot Tin Roof

 

Elizabeth Taylor, Paul Newman
Sztuka Tennessee Williamsa.

Była sława sportowa, obecnie alkoholik, z pretensjonalną żoną. A ta czuje się jak tytułowa kotka. Chodzi jej o to, by na tym rozpalonym dachu utrzymać się tak długo, jak się da.
W tle rodzinna walka o schedę po dziadku.
Głowa rodu, self made man, śmiertelnie chory. Wydaje mu się, że steruje wszystkim, a to kostucha steruje nim.
Paul Newman ciągle pije – patentowany alkoholik – ale w najmniejszym stopniu nie jest pijany.
Pijaków umie pokazywać Smarzowski. A zagrać – Gajos.
Wywlekanie rodzinnych urazów przez 100 minut. Trudno wytrzymać.

Kotka na gorącym blaszanym dachu / Cat on a Hot Tin Roof, reż. Richard Brooks 1958 filmweb

Najdłuższy dzień / The Longest Day

 

Oczywiście po raz nie wiem który. Po raz pierwszy w dzieciństwie. Trzy godziny z hakiem.
Pracują alianci. Robert Mitchum, John Wayne, Richard Burton, Paul Anka, Henry Fonda (Roosevelt), Curd Jurgens, Bourvil, Sean Connery, Robert Ryan.

Fresk. Wiele wątków – na szczytach obu stron i na dole. Wiele pomysłowych ujęć i rozwiązań sytuacyjnych. Najczęściej komponowanych na zasadzie kontrastu, niedopasowania, zaskoczenia. Szeroka widownia to lubi.
Ogromna waga pogody w działaniach wojennych.

Jeszcze mówią w swoich językach. Dziś wszyscy mówiliby po angielsku.

„- Zapamiętajcie to, bo o tym dniu ludzie będą powiać długo po naszej śmierci”.

Sceny lądowania na plaży przebił i to mocno „Szeregowiec Ryan”.

Najdłuższy dzień / The Longest Day, reż. Darryl F. Zanuck, Bernhard Wicki,
Ken Annakin, Andrew Marton 1962 filmweb

Pogarda / Le Mépris

 

Na początku filmowanie filmującej kamery. Obiektyw kieruje się widza.
Sfilmowany Alberto Moravia.
Michel Piccoli, Fritz Lang
Film o świecie filmu.
Brigitte Bardot w rozmowie o swoi  ciele z kochankiem.
Chcą wynająć Fritza Langa, by wyreżyserował Odyseję, ale z nowymi, dopisanymi scenami erotycznymi. Tego wymaga amerykański producent.
Odyseja – walka człowieka z przeciwnościami, często z bogami.
Wzniosła antyczna historia i pospolitość filmowego światka.
Małżeńskie problemy scenarzysty, który ożenił się z własną, młodszą sekretarką.
Film bez intrygi, grzęźnie w nic nie znaczących dialogach.
Szeroki ekran – pokazuje więcej niż potrzeba, zwłaszcza w trakcie filmowania kameralnych rozmów.
BB wielokrotnie eksponuje się leżąc nago na brzuchu.
Te małżeńskie nieporozumienia  u scenarzysty niezrozumiałe, nieuzasadnione i sztuczne. Ona zaczyna pogardzać nim, uwiąd miłości.
Ona i amerykański producent giną w absurdalnym wypadku samochodowym.

Pogarda / Le Mépris, reż. Jean-Luc Godard 1963 filmweb

Ostatni pociąg z Gun Hill / Last Train From Gun Hill

 

Kirk Douglas, Anthony Quinn
Muzyka – Dmitri Tiomkin, orekiestra oddaje nastrój chwili, jak zwykle.

Tragedia antyczna na Dzikim Zachodzie. Sprzeczne racje moralne, każdw yjście jest złe.

Czas. Ostatni pociąg z Gun Hill odchodzi o 9.00 – do tego czasu musi się dopełnić tragedia, której nie sposób  uniknąć.

Szeryf (Douglas) opowiada o swoich sukcesach chłopcom. Era bohaterskich szeryfów już się skończyła.

Ojciec zabitej Indianki i jej mąż-szeryf:
„- Zabij go! Zabijaj go powoli, tak jak to robią Indianie
– Zabiję go na swój własny sposób”.

Jeszcze jeden zawodowiec, z którym nie należało zadzierać.

Szeryf zapala zapałkę pocierając ją o podeszwę.

„- Jesteś moim przyjacielem i zrobiłbym dla ciebie wszystko. Ale zostaw chłopaka w spokoju.
– Nie.
– Mówimy o moim synu.
– Mówimy o mojej żonie.”

Ostatni pociąg z Gun Hill / Last Train From Gun Hill, reż. John Sturges 1959 filmweb

Dzika banda / The Wild Bunch

 

Między bandytami, łowcami nagród, meksykańskimi bojowcami a stróżami prawa nie ma różnicy. Zwłaszcza moralnej.

Kłótnia o trupy, okradanie niedawno zastrzelonych. A dzieciaki tuż po rzeźni bawią się w strzelaninę. (por. „Eroica”)

– Łżesz jak czarnuch!
– Przesadziłeś!
– Przepraszam.

Były członek bandy musi zabić swego byłego szefa, bo inaczej wróci za kratki. Problem w tym, że były szef jest odrobinę bardziej moralny niż szeryf.

Poza tym wszyscy obowiązkowo postarzeni, brzydcy i brudni.

Sojusze chwilowe. Pytanie to kogo pierwszy przekręci, kto kogo zastrzeli.
Wszędzie dzieci, które od dorosłych różnią się tylko wiekiem. Zawartość głowy podobna.

Dzika banda / The Wild Bunch, reż. Sam Peckinpah 1969 filmweb