Jeżeli ktoś z tu obecnych oczekuje dobrego słowa na przyszły rok, to właśnie je otrzymuje.
Palermo. Tuż obok naszego hotelu (Garibaldi), prze Teatrem Wielkim montują sprzęt przed Sylwestrem.:
Poza tym życie odbywa się spacerkiem.:
Sporo kapliczek ulicznych dedykowanych św. Rozalii, patronki Sycylii.:
A w jednej z kawiarni, gdzie przysiadamy, nasz dobry znajomy Giorgio di Chirico.:
Morton Feldman, Neither. Words by Samuel Beckett, 1997:
Damski wokal tylko podbija stawkę.
Net: „Utwór powstał w 1977 roku na podstawie tekstu Samuela Becketta. Jest to jednoaktowe dzieło na sopran i orkiestrę kameralną. W partyturze wykorzystano kilka prostych znaków graficznych, aby przekazać muzykom różne rejestry (wysokie, średnie i niskie), ale nie podano dokładnych wysokości dźwięków ani ich długości, w celu utworzenia przestrzeni dźwiękowej, która może się rozszerzać w czasie”.
Modern Art Gallery.:
Po drodze.:
Palermo. Via Roma, oś miasta.:
Palermo. Katedra.:
Po drodze.:
Julia Szychowiak, Do środka.:
Krótko i na temat.
Cytaty:
Jesteśmy poważnie śmiertelni.
Mówisz, że chcesz wiedzieć, czy wzięłam udział w sondzie ulicznej, w której zapytano: „Czy boisz się śmierci?”, a) tak b) nie c) trudno powiedzieć.
Gdybym nie przeczytała w internecie, że dzisiaj jest Międzynarodowy Dzień Szczęścia, tobym nie wiedziała.
Morton Feldman, Violin and Orchestra, 1979:
Niewielu jest kompozytorów, których mam ochotę słuchać bez końca.
Net: „… Violin and Orchestra, skomponowane w 1979 roku, wyznaczyło nowy kierunek, z niemal malarską dbałością o szczegóły w powoli rozwijającej się muzyce. Nie jest to koncert w ścisłym tego słowa znaczeniu, nie jest to solista ze wsparciem orkiestry. Skrzypek musi poruszać się wewnątrz rozświetlonego pola kolorów dźwięku. W tym przełomowym nagraniu Feldmana Widmann robi to z wielką delikatnością i uczuciem…”