Abba „Abba” 1975. Bania z przebojami, pamiętam jak wszystkie radia (nie było ich tak wiele) nadawały to wówczas od świtu. Na finał dynamiczne „So Long”.:
Archiwum miesiąca: sierpień 2016
Kuschelrock 2
„Kuschelrock 2”. Przekładaniec pochodzenia germańskiego. Jak dla mnie niezbyt strawny. Poza kawałkami, które do mnie zupełnie nie przemawiają albo mnie nie obchodzą miłe wspomnienie. Nieskończenie smutne Euritmics „I Saved The World”.:
Weekend in Hawk Hill
Dzień przyniósł to, co musiał przynieść: dziewięciogodzinny powrót z Jastrzębiej Góry. Kończył się ostatni weekend lata…
Więc remanenty. Festiwal Whisky. Przykładowo ta pani była częstowana w barze pod natryskiem. Nalewał barman w płaszczu szypra. Na termometrze +34.:
Whisky ma rodowód szkocki.:
Historyczna dostawa.:
W Jastrzębiej wysunięty najdalej na północ skrawek naszej umęczonej ojczyzny. W hotelu za 5 złotych można kupić certyfikat, że się na tym skrawku było. No i jest odnośny obelisk.:
W księgarniach to co wszędzie.:
Plus pomysłowe dewocjonalia. Ta pocztówka jest w 3D. Pięć złotych, tanio jak barszcz.:
Morze okazuje się przydatne nawet jako ilustracja do powieści Walentyna Katajewa.:
I już biegniemy odsypiać to whisky…
Radio Merkury, poniedziałek 29 sierpnia 2016
Mili Państwo,
dziś Dzień Strażnika Gminnego i Miejskiego. Kiedyż wreszcie doczekamy się dnia strażnika nagminnego i strażnika podmiejskiego!
Imienny Eutymiusza, Mederyka i Sebbusa, którym gratulujemy osiągnięcia nieśmiertelności. Kto raz usłyszy o Eutymiuszu i Sebbusie, nie zapomni nigdy.
A my referujemy po kolei. Najpierw zerkamy w lusterko wsteczne. Wprawdzie tegoroczne wakacje przechodzą właśnie do annałów, ale może przyda się jeszcze kilka rad Janiny Molskiej z nieocenionej książki „Pani domu”, dotyczących oswajania małżonka z faktem, iż żona udaje się na wczasy, a on pozostaje sam na gospodarstwie. Książka wprawdzie pochodzi z roku 1959, ale rady nie zestarzały się nawet na jotę. Rada pierwsza:
„Jeżeli mąż nie zna najelementarniejszych prac gospodarskich, naukę trzeba zacząć przynajmniej tydzień przed wyjazdem. Cierpliwie, z humorem, ale bez kpin i drwin pokazujemy jak się sprząta (oczywiście w sposób uproszczony), zmywa naczynia, podlewa rośliny doniczkowe itp.”
Rada druga: „Trzeba pokazać mężowi, gdzie co leży i stoi; trudniejsze do zapamiętania szczegóły można zanotować w zeszycie”.
Rada trzecia:
„Musimy tak przygotować nasz dom, by zapewnić mężowi jak największą wygodę. Należy pochować różne ozdoby, takie jak figurki, wazony itp., aby nie przysparzać mężowi roboty z wycieraniem kurzu”.
Tak, ta rada wydaje się szczególnie istotna. Bo jak żona wyjedzie, to mąż z tęsknoty nie będzie się zajmował niczym innym jak tylko odkurzaniem bibelotów. Tak, tu od lat 50-tych nie zmieniło się nic.
A z kolei dialog rodaków, którzy wrócili z wczasów zagranicznych, zanotował pisarz Janusz Anderman w książce „Ostatnie fotografie” wydanej ledwie pięć lat temu:
„–…ten Egipt taki sobie. Piramidy znacznie przereklamowane. Ta cała piramida tego całego Cheopsa o połowę niższa od Pałacu Kultury. Więc o czym my tu mówimy, ja się pytam.
– Araby to misie – odpowiedział prokurator. – Trzeba ich krótko trzymać.
– Żeby pan wiedział, panie prokuratorze. Pocieszny naród, ci Egipcjanie, pocieszny.
– Bo Polska przepiękny kraj! – włączył się do rozmowy marynarz, który łyknął wódki i zaraz doszedł do siebie. – Tarnowskie Góry, weźmy. Aleksandrów Łódzki. Czerwionka-Leszczyny. Jaworzno-Szczakowa. Kędzierzyn-Koźle. Chorzów Batory… Najpiękniejsze miasta!”
Właśnie obejrzeliśmy na wideo opowieść biblijną produkcji amerykańskiej „Dawid i Goliat”, która miała premierę wiosną tego roku. Potwierdza się, że w kwestii katechezy Amerykanie mają od lat: holy Bible, holy tradition i Hollywood.
No, mili państwo, sierpień, miesiąc trzeźwości kończy się. To może uroczysty koktajl z okazji rozpoczęcia kampanii buraczanej?
Bo za chwilę już jesień. Ale nie szkodzi: Zuzanna lubi mnie tylko jesienią –
Wiesław Kot
Whisky in the jar
Festiwal Whisky, a w nim. Rozkładówka dwumiesięcznika „Whisky”, gdzie stale i z przyjemnością pisuję. „- Piękny jest widok z Trzech Koron. – Pięknie to jest w monopolowym!”.:
Odbyło się oprowadzanie numer 2 po filmach zaangażowanych w whisky. Tym razem akcentowaliśmy m. in. whisky w reklamie i teledysku. Stąd oczywiście Thin Lizy i kultowa „Whisky In The Jar”. Starszym słuchaczom łza się zakręciła. A wykonawca wokalny tego hymnu dołączył do grona aniołków w 1986! Czyli – spoczywa pod grubym mchem.:
Ten pan w środku to guru whisky w skali globalnej. Prezentował najnowsze edycje trunku. Boże, co on jest w stanie wyczytać z samego aromatu! Słucha się go jak hołdownika, który potrafi w nieskończoność rozprawiać od odcieniach zieleni na obrazach Paolo Veronese. Wiedziałem, że skądś znam tę twarz. Ależ tak! On omawiał w trunki w filmie „Whisky dla aniołów”. A umie to tak jak prof. Zin i Kałużyński w jednym. Właśnie mu to powiedziałem (oczywiście w pominięciem Zina i Kałużyńskiego).:
W sklepach przy głównej ulicy mnóstwo artykułów z kotwicą. Nic dziwnego, dookoła Bałtyk.:
Poszliśmy na klif, skąd rozciąga się niepowtarzalny widok. Który dedykujemy z Dorotą wszystkim, którzy uważają, że obecny Bałtyk to tylko buractwo. Otóż nie! Jest jeszcze horyzont:
Whiskobus
Jak się człowiek przejdzie główną ulicą Jastrzębiej Góry w 33 stopniach w tym niewiarygodnym jazgocie, smrodzie przypalonego oleju do frytek i w tłoku, to bez skierowania do psychiatryka.
A tu Festiwal Whisky.:
Który wymaga prelekcji o związkach tego trunku ze sztuką filmową.:
Impreza, że hej! Na środku specjalnego sektora regularne igloo z lodu. Skubie się go, odłupuje i hop do drinków! Ja się, niestety, tego nie tykam, bo 70 volt to dla mnie – starego pijaka – jednak stanowczo zbyt wiele. Nie te lata…:
Zrobiłem sobie tylko zdjęcie „na ściance”. Pomarzyć dobra rzecz.:
Oblegane są sklepy z militariami. W promocji strój maskujący dla snajpera. Dorota dałaby każde pieniądze, żebym wystąpił w nim podczas prelekcji.:
Informacja w miejscowym samie. Ale chyba niezbyt ścisła. Według moich doświadczeń wyroby alkoholowe wprawdzie nie podlegają wymianie, ale często podlegają zwrotowi.:
Mieszkamy nieopodal tej ulicy. Melomani z Jastrzębiej Góry znani są ze swej zajadłości – nazwali ulicę imieniem żyjącego kompozytora. Jak oni muszą kochać „Pasję według św. Łukasza”! Choć z głośników leci tu całkiem co innego. Ale też w sumie doprowadza do pasji. I już by człowiek wolał „Tren pamięci ofiar Hiroszimy”.:
Jak tu pięknie przystosowali starego citroena. Myśmy się chcieli naszego pozbyć, ale to nam podsunęło pomysł.:
